DSC 92

2*

! 1 NHffifl n*il Pltiudikun i n kułtrni

dwaimtt «***ut, b| Ma wi4i»omular/cni"“ i mini ambiwalentny stosunek do Ko*

IM/cłom £pp| i w IMUct uprawił, ii ix| owego ouu publikowanie prac na MMM piKu*Kku'c>¹ | II KzcCZypnapoUtoj stało n3 wolne od konieczności brania pud uwagę ewentualnej cenzury^{1 ,j} Ró/ne lory badań | lat poprzednich przecię-| iS Mo/na zauważyć personalną kontynuację, ale tci zmiany treściowe¹**. h| pn przełomowym uka/alo się wiele publikacji w formie reprintów¹* i cała łata dziel ogólnych o II Rzeczypospolitej a w szczególności o Piłsudskim, ponieważ by*! on w spofoCMiUtWlf lal 90. nie/wyldc popularny i zapotrzebowanie Mt tnlKcnotit o mm było ogromne, co sprawiło, że książki o Marszalku świetnie uę sprzedawały Jednak wiele prac wykazuje bardzo nikłe podstawy naukowe | i przeważającej micrtc ma charakter apologctyc/ny"'. Po opadnięciu tej fali (HWMig głównie praĆC naukowe o Piłsudskim¹*.

W tych paradygmatach polskiej historiografii mieszczę się też rozprawy od* aoazącc tuę do „czarnej”, zlc) i ../lotcj'*, dobrej legendy Piłsudskiego. Ostatnio jednak pocłcjtńowanc tą jedynie zagadnienia związane z osiągnięciami i czynami Piłsudskiego, np. zwycięstwem nad Armią C'/erwoną w 1920 r. i jego rotą jako dyktatora, które są albo potwierdzane, albo obalane w zależności od opcji politycznej autora. Pojęcia kultu i legendy w znaczeniu pozytywnym lub negatywnym,

» /ale/noki od tego, czy były używane przez sanację, endecję lub później przez ,snslki uh emigracyjnych następców, czy też przez „oficjulne" piśmiennictwo historyczne w Polsce Ludowej, apologctycznie opisują w interpretacjach emigracji związanej / Piłsudskim sławę i czy ny Marszalka. Natomiast wysokonakiadowe | najczęściej popular nonaukt>wc publikacje z okresu PRL traktujące o jego legendzie miały, stosownie do przedstawionych wyżej założeń badawczych, służyć uzmysłowieniu czytelnikowi, kim byt Piłsudski. Stanowiły je krytyczne syntezy i rozprawy negujące pochlebny wizerunek Piłsudskiego, niebędącc jednak rezul-latcm własnych badań opartych na analizie i ocenie materiałów źródłowych¹**.

•Ki Mta, iks I2S-D0 Co prawda Gwrtyck (Mm. » 134) prmnajc. K informacje | nSmainiwt nhwMdZfO aą ąncaw. podkreśla jednak. u mk tą m dwa bAdh, a któ-Mj ■ jgHipI M wotmuntarrem

I Kr naganem dKmaaaakk

anmmImIi pvv ripm lal IW-IM i ancMM. jakie pnypayo—o dńańbctwa ■ mmmmmm praw anat (jrwcaa) opoaycyjwę. aą pnMkaqja: Laafciawfcc MicbaMu. MB fńaaa t ku mada żaaK kpMa’. £ tOt-łOJ

i Ak ąp «pvrw tMaaaa dn Mam Kmommpi Olrtditiatlitc w k*6»ym NaadMn ukazany

MR kMśHajjatemtaaaga jako kawa. ad w OaHtskk tokadMb

MB BHHH /Kar HbHH KMz MatawNU, Mąpmwaae IMhb _tl **/ąpfiM»' myikantwimply Bwutn.JW/MmMi»batmv /Złe JJjJńK Kaim, tdrm. Ot JMr. FiwąZMi Bpmka, Mm ISame. IWkaaKnanhi. MaMK; *J®^jbsąńt Wjpjiza aaaaz fefytyoaąr Maraj Oeflgb. to azakaSayzfc ąaiaMi MM wjąaMaia.

MW I qpHMAMMW4IMAS HMiQr    MVJł MPAm^HM •A*

Al Ittf ImmA. Mnt /j*o**m*kt    f

gadMRlMt aęi mk»