DSC17

LI I

iiiT?

m

• ■ •

■

tfi

_rv. ₇ dzicjcw rei.^{1 2}-^{2 łł,w#}"    ...    ²    . ^{Wł 1}

*! , technicznego osiągniętych w rożnych okresach histonc.

Człowiek zwracał się do bogów, by zaspokoili te praktyk ,,,_>trzcbv, których sam nic mógł zaspokoić w należyty _S30-;;_jb. i ,tr/> by, o zaspokojenie których się me modlił, mógł 'już v,ni zaspokoić. Im bardziej człowiek pojmuje naturę i nad nią _p,_nuj_(i tym mniej musi posługiwać się religią jako naukowym _u-,j.,śnu niem f jako magicznym narzędziem do jej kontrolowa-_;.ia Jeśli ludzkość będzie w stanie produkować tyle, aby wyży-V.x wszystkich ludzi, to nie będzie musiała modlić się o chleb

. _h ,..ów o ^moe- Modlił się, gdy potrtebowal dcsftf,

:teuVa, sW»

C\VV]

1

wysiłkiem. lin większy jest postęp naukowy i techniczny, tym mniejsza jest potrzeba obciążania religii^zadaiAjgłB, ktOTó Wa' {baraki r religijny tylko w sensie historycznym, ale nic w sensie doświadczeni- religijnego. Religia zachodnia uczyniła aspekt² naukou i-magiczny istotną częścią swego systemu i w ten sposób stanęła w opozycji do postępowego rozwoju wiedzy ludzkiej. Nic odnosi się to natomiast do wielkich religii Wschodu. Miały one zawsze tcńdenc-ję do wyraźnego rozróżniania między tą czesi ią religii. która dotyczy człowieka, -a tymi jej aspektami, tóre próbują tłumaczyć naturę. Zagadnienia, które stały sic ;■    -'.'mą gwałtownych sporów 1 phzeslat!owań na "ZacfccdzicT

^lt r.idza; j jak to, czy świat jest skończony czy nie, czy wszcch-^1,1 - i^cs' wieczny itp., zostały potraktowane przez hinduizm

2

ou.i iyznr z subtelnym humorem i ironią. Budda pytany przez '"•. (.. uczniów o togo rodzaju sprawy, odpowiadał zawsze: ,,Nie '    mnie nie interesuje, ponieważ niezależnie od. tego,