ergo(2)

i

8.    Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych^ jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 109, poz. 1156 z 2004 r.)

9.    PN-84/E-02033 Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym

10.    Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. u w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. nr 169,

poz. 1650 z 2003r.)

11.    Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz.U. nr 148 poz. 973)

12.    Wandachowicz K., Wymagania dotyczące oświetlenia wnętrz w aspekcie normy PN-EN 12464-1, „Eleklro.info” nr 11/2005 i 1-2/2006

13.    Bąk J., Oświetlenie wnętrz na podstawie normy PN-EN 12464-1. Omówienia, komentarze i materiały pomocnicze.

i

i

UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

ZIELONA GÓRA 2008

ERGONOMIA W ZARZĄDZANIU WARUNKAMI PRACY

INTELIGENCJA SPOŁECZNA - WARUNKIEM DOR REJ PRACY

Iwona Korcz

Uniwersytet Zielonogórski

I. WPROWADZENIE DO TEMATU

„Jak na ironię, era cyfrowa będzie od mu wymagała większych, a nie mniejszych, kompetencji społecznych "

-K. Albrecht-

„ Teoretycy ewolucji dowodzą ie inteligencja społecz/ia była pierwotnym talentem ludzkiego mózgu (...) inteligencja ogólna jest tylko pochodną inteligencji społecznej, chociat wysoko cenioną w naszej kulturze."

-D. Goleman-

Termin „inteligencja społeczna” zaproponował jako pierwszy psycholog E. Thomdikc w swym artykule, zamieszczonym w „Harper’s Monlhly Magazine” (1920). Później pod koniec lat 50. XX w. D. Wechsler odrzucił jednak to pojęcie, widząc w niej jedynie „inteligencję ogólną stosowaną w sytuacjach społecznych”.

Od lat 90. ubiegłego wieku psychologowie zaczęli się sprzeczać, które zdolności ludzkie są typowo społeczne, a które emocjonalne. Koniec XX w. to królowanie inteligencji emocjonalnej, lecz początek XXI w. toiuż coraz większa obecność inteligencji społecznej.

W. Oniszczenko definiuje ją tak: („Inteligencja społeczna to zdolność rozpoznawania i interpretacji bodźców społecznych (ludzi i sytuacji), przewidywania działań innych oraz planowania własnych. Ponadto, przejawia się ona w umiejętności odpowiedniego zachowania w sytuacjach społecznych” \ dodaje: „Znajomość norm i reguł społecznych zwiększa skuteczność zachowania imeligcntnego"[5]. Jednocześnie wyznaje, iż struktura tejże inteligencji wydaje się być hierarchiczną, gdyż aby opanować umiejętność odpowiedniego zachowania w sytuacjach społecznych, najpierw należy zrozumieć uczestniczących w nich ludzi, poznać ich cele, potrzeby, dążenia, myśli, emocje, pragnienia, a potem umieć zinterpretować, przeanalizować i przewidzieć konsekwencje różnych działań.

51