E

/ \_/ \	/—^ f \ __
Rys-1-	1:1

które stanowią wzmocnienie dźwigara. a jednocześnie komorę wnęki podwozia głównego. Krótkim bokiem przyklejamy do kadłuba, natomiast dłuższą krawędzią do dźwigara cz. 46. Oddzielnie, podobnie jak cz. 46 montujemy cz. 48. Końcówki dźwigarów łączymy ze sobą klejem (rys. 3).

Cz. 45P i 45L stanowią główne płaszczyzny skrzydła, które należy połączyć ze sobą parami. Następnie starannie formujemy górne płaszczyzny skrzydeł, tak żeby dokładnie przylegały do kadłuba. Krawędzie natarcia skrzydeł należy wyprofilować łukowato do dołu, po czym go

Rys.5

towe elementy przyklejamy do spodu i boku kadłuba. Uwaga! Dolne powierzchnie obu skrzydeł sklejamy na styk od spodu kadłuba. Proponuję w tym miejscu zastosować pasek łączący, którego nie uwzględniłem w planach. Dopuszcza się pasek łączący szer. 2 cm o długości dolnej powierzchni skrzydła. Pozwoli to również na wyeliminowanie nierówności pod kadłubem. Element przejściowy kabiny w kadłub cz. 27 po wycięciu należy wyprofilować, a w przednią strefę wkleić wręgę 27a odpowiednio wzmocnioną, którą później przyklejamy do kadłuba.

Podwozie główne. Ze spinaczy biurowych należy wykonać szkielet wg. szablonu. Teraz przystępujemy do wykonania wnęk podwozia. Posługując się ostrą żyletką wycinamy z dolnego pokrycia skrzydeł obrys osłony goleni i kół głównych. Otrzymany ubytek w pokryciu kadłuba uzupełniamy częścią 69, którą wzmacniamy dodatkowo tekturą. Czynności tej należy poświęcić nieco cierpliwości i dokładności. Następnie w okolicach węzłów mocowania goleni głównych podwozia należy wkleić kawałki korka lub ciasno zwinięty rulon z kartonu. W tym miejscu zaleca się dokładnie dopasować grubość tego elementu do grubości skrzydła.

Cz. 64 po wycięciu profilujemy

5