tolerowany. Celowe jest wypróbowanie kolejno różnych leków z tej grupy (należy wnikliwie i krytycznie oceniać dane z wywiadów). Próba skuteczności stosowania każdego NPLZ powinna trwać od 1:3 tygodni (fenylobutazon, indometacyna - ok. 8 dni). Stosowanie każdego z NLPZ należy rozpocząć od co najmniej średniej dawki dobowej, następnie można tę dawkę zmniejszać w celu ustalenia progu skuteczności danego leku. Nie należy stosować jednocześnie kilku NLPZ (możliwość sumowania się działań niepożądanych, wystąpienie interakcji). Stosowanie środków (np. żeli) osłaniających błonę śluzową żołądka, (niekiedy konieczne) upośledza wchłanianie podawanych NLPZ. Na innej zasadzie niż środki mechaniczne osłaniające i zobojętniające chroni błonę śluzową żołądka mizoprostol - syntetyczny analog prostaglandyny Ej_ - polecany u osób leczonych NLPZ.
W trakcie leczenia chorego kortykosteroidami (w dawkach większych niż 15 mg prednizonu/ 24 h) dodanie NLPZ jest niepotrzebne i (lub) szkodliwe. Wydaje się celowe naprzemienne stosowanie optymalnych dla danego chorego NLPZ, każdego przez okres jednego tygodnia do kilku tygodni lub dłużej.
Zmiany w przebiegu choroby i leczenia powodują niejednokrotnie konieczność zmodyfikowania zestawu leków uznanego dotychczas za optymalny.
Co jakiś czas należy przerwać przewlekłe stosowanie NLPZ, aby sprawdzić, czy nie stało się to tylko przyzwyczajeniem.
Jeszcze ok. 10 lat temu wychodzono z założenia, ze od „reumatyzmu” się nie umiera, współcześnie za udowodnione uważa się to, że rzs skraca długość życia. Dawniej ostrożne stosowanie tzw. leków podstawowych (obecnie zwanych lekami modulującymi przebieg choroby) nie wpływa na czas przeżycia w rzs. Dziś stosowanie leków podstawowych rozpoczyna się bezzwłocznie po potwierdzeniu rozpoznania, po to, by proces choroby zwalczać intensywnie już w początkowym okresie rozwoju.
Leki podstawowe (modulujące przebieg choroby) - nie działają p/bólowo
i na ogół nie działają p/zapalnie, dlatego muszą być kojarzone z NLPZ.
2