Ekonomia zerówka rozdział 9,strona 9

Gospodarcze stosunki międzynarodowe 195

125x (które produkował przed specjalizacją dla potrzeb krajowych) za 125y, a za resztę, tj. 12,5y zakupuje w kraju D 12,5„q” (zakładając ly = lq).

specjalizacja produkcyjna oraz międzynarodowa wymiana handlowa a szerzej gospodarcza, wpływa na podnoszenie efektywności gospodarowania ^wkazdym kraju. Oprócz korzyści wynikających z handlu, w oparciu o założenie teorii kosztów absolutnych (bezwzględnych) i komparatywnych (względnych), specjalizacja produkcyjna i wymiana międzynarodowa przyczynia się do obniżenia kosztów wytwórczych. Wynika to z korzyści większej skali produkcji, relatywnego obniżania kosztów stałych, a często i zmiennych, na jednostkę wytwarzanego dobra. Występuje również lepsze wykorzystanie potencjału (produkcyjnego, pozostających w dyspozycji kraju czynników produkcji zasobów produkcyjnych. Specjalizacja sprzyja również wzrostowi techniki ogii produkcji, co przekłada się na wzrost standardów jakościowych produktów, a tym samym ich użyteczności. Są to dodatkowe korzyści efektywnościowe wynikające z międzynarodowej specjalizacji produkcyjnej - i handlu międzynarodowego.

Poszczególne kraje powinny się specjalizować w produkcji dla potrzeb krajowych i wymiany międzynarodowej zgodnie ze swoimi predyspozycjami potencjalnymi, w tym zasobami. Dysponując określoną obfitością danych zasobów w kraju, które są tym samym tanie, powinny specjalizować się w produkcji wykorzystującej obfity (tani) zasób. Nie powinny tym samym specjalizować się w produkcji dóbr, w stosunku do których ich zasoby są rzadkie, a tym samym drogie produkcyjnie. Tradycyjnie takimi zasobami są kapitał i praca oraz z tego wynikająca specjalizacja produkcyjna dóbr kapitałochłonnych lub pracochłonnych. Każdy kraj powinien tym samym eksportować towary, których produkcja wymaga większego zastosowania bardziej obfitego w kraju zasobu, który jest tańszy, importować zaś towary, których produkcja wymaga •miększego zastosowania rzadkich w kraju a tym samym drogich zasobów i czynników produkcji.