fnr materialy1018

\

Ryc. 141. Uszkodzenia mięśni: a — wskutek urazu bezpośredniego, b — z naderwania (uszkodzenie ścięgien), c — w zmianach zwyrodnieniowych, d — z przeciążenia, e —

z oderwaniem kości.

dach stawu ramiennego — splot ramienny. W złamaniach i zwichnięciach ■kręgosłupa uszkodzeniom mogą ulegać zarówno korzenie, jak rdzeń kręgowy. W leczeniu stosuje się elektrostymulację, ruchy bierne stawów i ustawienie Ich w pozycjach czynnościowych (np. bark w odwiedzeniu).

zranieniach i złamaniach otwartych obowiązuje rewizja i pierwotny lub odroczony szew uszkodzonego nerwu.

Uszkodzenia naczyń. Tętnica może ulec stłuczeniu i następowemu obkurcze-niu lub zaczopowaniu zakrzepem, częściowemu rozerwaniu lub całkowitemu przecięciu. Do uszkodzenia naczyń dochodzi najczęściej w złamaniach kości, rzadziej w zwichnięciach stawów (p. ryc. 138).

Przypadki zamkniętego uszkodzenia dużyęh naczyń krwionośnych wymagają natychmiastowej interwencji z powodu niebezpieczeństwa obumarcia koń • czyny. Jeśli nastawienie złamania i zastosowanie leków rozszerzających naczynia nie poprawią stanu ukrwienia, konieczna jest rewizja niedrożnego naczynia.

Zaburzenia metaboliczne po urazie

Znaczenie obrzęku pourazowego. Energia kinetyczna uderzenia uszkadza nie tylko kość, ale także mięśnie i otaczające tkanki miękkie, w wyniku czego powstaje obrażenie o wiele większe niż jest to widoczne.

W bezpośrednim sąsiedztwie uszkodzenia siła łamiąca oraz rozrywający ruch odłamów kości doprowadza do powstania krwiaka i ubytku płynu na skutek obrzęku pourazowego, do martwicy pourazowej mięśni, powięzi, naczyń i nerwów. Ubytek płynu pociągając za sobą zmniejszenie objętości krwi może doprowadzić do spadku ciśnienia i wstrząsu.

212