Ekonomika turystyki R Łazarek (146)

gospodarczego”, które - jak stwierdza Peter Keller, profesor Uniwersytetu w Lozannie - jest w turystyce bardzo rozległe¹⁸.

Badania przeprowadzone przez kompetentne instytucje szwajcarskie wskazują, żc w „sektorze gospodarki turystycznej” według koncepcji OECD powstaje ok. 50% całej turystycznej wartości dodanej. „Hotele i restauracje” są branżą o największej wartości dodanej, wynoszącej 20% całości turystycznej wartości dodanej i połowę turystycznej wartości dodanej utworzonego sektora gospodarki turystycznej OECD.

Przy makroekonomicznej ocenie udziału turystyki w PKB należy także uwzględnić aspekty przestrzenne. W poszczególnych gospodarkach narodowych są bowiem miejscowości i regiony, w których udział turystyki w PKB wynosi (50-80%)¹⁹.

Metoda przyjęta przez OECD pozwala przedstawić miejsce i znaczenie turystyki w gospodarce narodowej z dwóch podstawowych punktów widzenia.

Po pierwsze.

Ukazuje udział „sektora gospodarki turystycznej” w świetle podstawowych wskaźników makroekonomicznych, jak udział w PKB czy w zatrudnieniu niezależnie od tego, w jakiej proporcji z poszczególnych branż gospodarki turystycznej korzystają odwiedzający, a w jakiej pozostali nabywcy. Ukazuje także turystyczną wartość dodaną, jaka powstała wyłącznie z tytułu obsługi odwiedzających. Tak np. w 1990 r. w Austrii PKB wynosił 1652 mld szyi. (bez importu i VAT), a na „sektor gospodarki turystycznej” przypadło 156 mld szyi. czyli 9,4%. W rezultacie „gospodarka turystyczna” zajęła czwarte miejsce wśród innych sektorów gospodarki austriackiej (tabela 41).

Tabela 41

Produkt krajowy brutto w Austrii w roku 1990

Wyszczególnienie	w mld szyi.	w odsetkach
Ogółem	1652	100
Gospodarka turystyczna	156	9,4
Budownictwo	124	7,5
Handel hurtowy i detaliczny	300	18,2
Zaopatrzenie w elektryczność, gaz i wodę	49	3,0
Produkcja	483	29,2
Górnictwo	5	0,3
Rolnictwo i leśnictwo	56	3,4
Inne	479	29,0

Źródło: I. Krawczyk: „Rachunek satelitarny turystyki według metodologii Afreda Frania", s. 70. GUS: Rachunek satelitarny turystyki, Warszawa 1997.

¹⁸    P. Keller: Documenl de reference pour le seminaire sur le tourisme et 1’emploi, s. 32-33. W: OECD: Poliiiąue du tourisme et le tourisme International dans łes pays de I’OECD 1992-1993, Paris 1995.

¹⁹    Ibidem, s. 37.

149