C d e
Ryc. 141. Uszkodzenia mięśni: a — wskutek urazu bezpośredniego, b — z naderwania (uszkodzenie ścięgien), c — w zmianach zwyrodnieniowych, d — z przeciążenia, e —
z oderwaniem kości.
,‘A
ł
F
£
■Sł-
ciach stawu ramiennego — splot ramienny. W złamaniach i zwichnięciach kręgosłupa uszkodzeniom mogą ulegać zarówno kcfrzenie, jak rdzeń kręgowy. W leczeniu stosuje się elektrostymulację, ruchy bierne stawów i ustawienie ich w pozycjach czynnościowych (np. bark w odwiedzeniu).
W zranieniach i złamaniach otwartych obowiązuj e/re wiz ja i pierwotny lub odroczony szew uszkodzonego nerwu.
Uszkodzenia naczyń. Tętnica może ulec stłuczeniu i następowemu obkurcze-niu lub zaczopowaniu zakrzepem, częściowemu rozerwaniu lub całkowitemu przecięciu. Do uszkodzenia naczyń dochodzi najczęściej w złamaniach kości, rzadziej w zwichnięciach stawów (p. ryc. 138).
■
;l|
Przypadki zamkniętego uszkodzenia dużycji naczyń krwionośnych wymagają natychmiastowej interwencji z powodu niebezpieczeństwa obumarcia kończyny. Jeśli nastawienie złamania i zastosowanie leków rozszerzających naczynia nie poprawią stanu ukrwienia, konieczna jest rewizja niedrożnego naczynia.
Znaczenie obrzęku pourazowego. Energia kinetyczna uderzenia uszkadza nie ■tylko kość, ale także mięśnie i otaczające tkanki miękkie, w wyniku czego powstaje obrażenie o wiele większe niż jest to widoczne.
W bezpośrednim sąsiedztwie uszkodzenia siła łamiąca oraz rozrywający ruch odłamów kości doprowadza do powstania krwiaka i ubytku płynu na skutek obrzęku pourazowego, do martwicy pourazowej mięśni, powięzi, naczyń i nerwów. Ubytek płynu pociągając za sobą zmniejszenie objętości krwi może doprowadzić do spadku ciśnienia i wstrząsu.