Foto0658

ms w \wk    Mt^te i©

wm h tete    ,i»Miy uvsww\\\y^u \s\+w iw-mlHWwiyieli

MH\\v*h ^śćx^m i ytmto wtettay* \ -fok to \ptevać - powoli te-_Vvp\#w# kwH    Nfo nwtea wykhićłMS te ńiśjtó ł$w6$tetowi

teio #tkW\ taW wpięte \mk # b^ta^tetwte tio ^p|l' dysćyiilln il fetó)    Ayfoy £foteMy$\ o kW i\Bte na\\^t    fe

łfttftt W ftteWtifo Hńllk t)

ftłv>i^ć )K*I fekk te b^l^teft%i\W5 Jśktt ^jAWlskb fflfc ćiłtkttłkteł¹ fot^r- \ teM$- dysty^lfoiowy* źoś&dite wydńjć się wykbtóysiywńłite takiej wfo-śńte pćt-spćkiywy do ójM&yMftfo ćfowtaka bfcipłećtertstWfh do wyJaHitiattlti wy-stępująćyćh w tttot żdńfzert* pweesów I zjawisk"*, taka $&lr§pektywę badawtaą starano się Pównltó wykorzystać w tej ksfoteó.

I *Av Gfddens. Nowoczesność i tożsamość, Warszawa 2002; Kiciński K. (kler. zespołu) Bezpieczeństwo psychospołeczne. Część IV, (W:) System bezpieczeństwa Polski. „Bezpieczeństwo", AON, Wydział Strategiczno-Obronny, Warszawa 1993; Sitek W., Wspólnota I zagrożenie. Wrocławianie wobec wielkiej powodzi, Wrocław 1997. Zagórski Z., Socjologia bezpieczeństwa. O potrzebie nowej subdyscypllny? Zeszyty Naukowe WSO Wrocław 1999; M. Cicślnrezyk, Elementy socjologii bezpieczeństwa, AON Warszawa 2004; S. Jarmoszko, Oficerowie Wojska Polskiego przełomu wieków, Zarys socjologii empirycznej zawodu ofleera, Toruń 2001; A. Kołodziejczyk, Bezpieczeństwo, naród i partnerstwo. Raport z badań porównawczych. Warszawa, WIBS, 1995; J. Maciejewski, Oficerowie WP jako grupa zawodowa. (w;| T. Lcczykicwicz, Z. Zagórski, (red.), Wojsko i inne grupy dyspozycyjne w perspektywie socjologicznej. Zeszyty naukowe WSO im, T. Kościuszki, Wrocław 2000.

” R. Kuźniar, op.cit; R. Stańczyk, op.clt,; R. Zięba, op.clt.; K. Lnstnwski, op.cit,; W. Kostecki, op,cii.; A. Ciupiński, op.cit,; W. Śmiałek, op.cit,, I inni.

■ ■E, IlaliZak, op.cit.; Z. Stachowiak, op.cit.; J. Płaczek. P. Górski, op.cit.

¹⁰¹ J,M. Dołęga, Koncepcja sozotogłi systemowej. Warszawa 2001; J. Jaroń, Bioetyka • okoliło-zofla • wŁęje przyszłości, Warszawa 2003.

^mi. Kunikowski, op.cil.; A. Cudowskn, op.cll; I). Sitarska, K. Żcgnalek. Metodyka edukacji dla bezpieczeństwa, Wyd. AP, Siedlec 2006 i inni.

^m Ił. Balcerowicz; op.cit,; S. Koziej, op.cit: R. Wróblewski, op.ell,; Szpyra K.. Operacje Itrfor-macyjne państwa w działaniach powietrznych. Rozprawa habilitacyjna, AON Warszawa 2002; M. Marszalek (red,). Użycie lotnictwa I naziemnych sil OP w operacjach reagowania kryzysowego. Materiały z sympozjum, AON Warszawa 2007; Makowski P„ Stosowanie metod symulacyjnych w działalności wojsk, Zeszyły naukowe AON nr 1(14), Warszawa 1994; A, (Jlen, Bezpieczeństwo powietrzne elementem systemu bezpieczeństwa państwa, (w:) M, Jabłonowski, L Antolak (red nauk,), Zarządzanie kryzysowe w Polsce, Pułtusk 2007, i Inni,

§1 Wymaga to jednak opracowania teoretycznych i metodologicznych podstaw tych nauk. Szerzej igmg 1 podrozdziałach |11 Rozdziału ffj>

ISjfl Kiciński (Mer, z«sp j, System bezpieczeństwa Polski, Bezpieczeństwo psychospołeczne. AON Warszawa 1993* M, tlsślarczyk, Psychospołeczne i organizacyjne elementy bezpłeczeń-I AON Warszawa u8Q A, ćudowska, Kunikowski j, (fal, nauk ), ć/ynl* świat Księga jubileuszowa poświecona prwfc dr- bab. R Rosie, i, 112, Wyd; AP. $tedte*2Ó07ł A - Płlłpek, 0p4r1ł>

i\ Mów® teuiteubjft imlin tnosobdw nicieniu fj

i *|m*«bt\\v m\m MiMititi bi^item\id\\ w

MM \wMwte] wspiMiiiiittittk \\m * w*woj«ft tywiliźm^jnym i io*.

WOjtffl IMlki W bwptećżfcństwte źltlteltltt si^ j$§^l$8i MŹUmtełlte ltótiv3 tełltHłtfe-łtti    długi CźitS    by Ki HuktóWami Jńkl5 bhił itł‘

ghkteiK tli |iwytftył\iftKi śtf tKi ksźtóltówmite i ti|tó\vsźććhitteitia pogteihu te

jtśll lilt lllft źaghóżćn, ió psi btzpteiMilih Oltttógd teł liteMttdkb uktipllli Sllld-

nte, ktedy paliło ste'\ a wałami pi^zac i wnowod źlow.ym I hYtóFO§o\vaiid się wówczas, ktedy prtetewała się prź&ż iite wotin. Niestety, takich sposobów myślenia o bezpieczeństwie i związanych t tyiii zachowań lite jest łatwo śaiitełite-. Te elementy kultury bezpieczeństwa zdają się zachowywać znaczną trwałość, Po* dobnio zresztą jak niełatwo zmienić przyzwytząjenla tło „poszukiwania wrogów'*, świadczących o deficycie zaufania jakiegoś podmiotu do swojego otoczenia, a w nim do innych podmiotów, Sit to specyficzne, dysfunkcjonalne elementy kultury bezpieczeństwa, charakterystyczno dla niektórych podmiotów, zresztą nie tylko w wymiarze personalnym, Niemniej jednak ostatnie dekady XX wieku przyniosły z sobą wiele pozytywnych zmian w tym zakresie, szczególnie w społeczeństwach wstępujących do Unii Europejskiej po okresie znacznego ograniczania ich suwerenności. Jednak początki tych zmian mentalnych pojawiły się już przed ponad ćwierć wiekiem. Wskazywano już wtedy na potrzebę szerszego, kooperatywnego myślenia o bezpieczeństwie. Świadczą o tym np. wypowiedzi Kaufmnna¹⁰⁰, Dobrosielskicgo¹⁰' I Kukułki¹⁰*, a także - nieco później - Kuźniara, Stańczyka, Kosfelda, Zięby i wiciu innych specjalistów ząjmąjących się problematyką bezpieczeństwu międzynarodowego. Zdaniem tych autorów drżenie do zapewnienia bezpieczeństwa polega na tworzeniu optymalnych warunków wewnętrznego, bezkonfliktowego rozwoju Istotnych składników (elementów • podkr. M.C.) danego systemu, jak i eliminowanie jego ewentualnego zagrożenia zewnętrznego przez przyczynianie się do takiego ukształtowania otoczenia zewnętrznego, które by sprzyjało harmonijnemu, symblotycznomu rozwojowi szerszego organizmu lub systemu. W takim rozumieniu bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne splatają się integralnie w bezpieczeństwo danego podmiotu ,

Warto zauważyć, żo ten sposób myślenia o bezpieczeństwie sprzyja otwieraniu się podmiotów (jednostek, grup społecznych I całych systemów) na otoczenie oraz służy umacnianiu wzajemnego zaufania między nimi. Taka sytu>

iit« ftldieftiliell ais sutijologliciw* Uiul socijaipuliflwlies Problem, SliillgHrt 1070.

^,,rf M, bóbrosletakl. Problemy w^aiu/einycli swsiiHkrtw tHlętl/ynarodowyoli. N|»nnvy Mlędzyiws rodowa t.\ i.

j, kiikuIkSi    n wfpńiHtS&i europejskni wspaiAilfiiiióel I ufit/ectMi^l uitófs*

9ów i|)wwy Mięti^asfiitluHa lyKi, t> 7,

imlmowAHte l,»oepietreertłiwn, ISI^J PAN. Wrtisrawfl ffWft, i) Iś