Podstawą zgłaszania popytu przez poszczególne podmioty są ich dochody, które przy danych preferencjach i cenach określają wielkość i strukturę popytu. Źródła dochodów osiąganych przez poszczególne podmioty popytu są zróżnicowane. Dochody przekształcają się w wydatki oraz przepływają między podmiotami popytu. Wielkość i kierunki przepływu dochodów wpływają na strukturę podmiotową popytu. Struktura ta zależy również od krańcowej skłonności do wydatkowania dochodów przez podmioty popytu oraz krańcowej skłonności do korzystania z kredytów.
Podstawowym źródłem dochodów państwa, będących podstawą zgłaszania popytu, są różnego rodzaju podatki: bezpośrednie (podatek dochodowy), pośrednie (VAT), konsumpcyjne (tytoń, alkohol) oraz inne. Pobierane przez państwo podatki zmniejszają wielkość dochodów osiąganych przez podmioty gospodarcze i konsumentów. W sytuacji braku podatków każdy wzrost dochodów podmiotów gospodarczych i konsumentów wpływa bezpośrednio, przy danej skłonności do wydatkowania pieniędzy, na kształtowanie się popytu. W warunkach istnienia systemu podatkowego zmiany w popycie oraz jego podział między państwo, podmioty gospodarcze oraz konsumentów zależą od:
— stopy opodatkowania dochodów,
— krańcowej skłonności do wydatkowania (lub oszczędzania) dochodów przez podmioty popytu.
Przy wyższej stopie podatkowej zwiększają się dochody państwa, które mogą być podstawą wzrostu popytu i zmniejszają się dochody podmiotów gospodarczych i konsumentów. Obniżenie stopy podatkowej prowadzi do zwiększenia dochodów podmiotów gospodarczych i konsumentów. Wzrost tych dochodów wpływa z kolei na zmiany krańcowej skłonności do ich wydatkowania. Zmiany te mogą wpływać następnie na kształtowanie się wielkości globalnego popytu, reprezentowanego wespół przez państwo, podmioty gospodarcze i konsumentów1. Wpływ zróżnicowanej krańcowej skłonności do wydatkowania dochodów przez podmioty gospodarcze i konsumentów na popyt globalny przedstawia tablica 4.
Tablica 4
Wpływ skłonności do wydatkowania dochodów na popyt globalny
Zmiany popytu |
Warianty | ||
I |
II |
III | |
Spadek popytu państwa w następstwie spadku dochodów (podatków) |
-500 |
-500 |
-500 |
Wzrost dochodów podmiotów gospodarczych i konsumentów |
+500 |
+ 500 |
+ 500 |
Krańcowa skłonność do wydatkowania dochodów przez podmioty gospodarcze i konsumentów |
0,7 |
1,0 |
1,2 |
Zmiany popytu podmiotów gospodarczych i konsumentów |
+ 350 |
-J- 500 |
+ 600 |
Zmiany popytu globalnego |
-150 |
0 |
+ 100 |
Z danych zawartych w tablicy 4 wynika, że spadek popytu zgłaszanego przez państwo nie prowadzi do zmian jego globalnych rozmiarów tylko wtedy, kiedy krańcowa skłonność do wydatkowania dochodów przez podmioty gospodarcze i konsumentów' kształtuje się tak jak w wariancie II, a wdęc gdy osiągany przez nich dochód jest w całości kierowany na zakup produktów' i usług. Oznacza to, że spadek popytu zgłaszanego przez państwo jest w całości rekompensowany wzrostem popytu zgłaszanego przez podmioty gospodarcze i konsumentów.
Spadek popytu zgłaszanego przez państwo prowadzi, do zwiększenia popytu podmiotów gospodarczych i konsumentów' oraz zmniejszenia popytu globalnego, jeżeli skłonność do wydatkowania kształtuje się na poziomie 0,7. Oznacza to, że podmioty gospodarcze oraz konsumenci przy wzroście dochodów' równym 1 przeznaczają 0,7 na wzrost wydatków oraz 0,3 na wzrost oszczędności.
Wariant III odzwierciedla sytuację, gdy wzrost popytu zgłaszanego przez podmioty gospodarcze i konsumentów' jest większy niż przyrost ich dochodów'. Jeżeli wzrost ten jest równocześnie większy niż spadek popytu zgłaszanego przez państw'0, to globalny popyt
87
D. Begg, S. Fischer, R. Dombusch, Ekonomia, t. 2, Warszawa 1997, s. 75.