12.3. Cele i narzędzia polityki transportowej
Cele i zadania polityki transportowej powinny być ujęte w stosownym dokumencie, określającym ogólne wyobrażenie przyszłego stanu systemu transportowego, jego elementy, procesy, zjawiska, organizację, zachowania, czy standardy, oraz sposoby osiągnięcia go. Najczęściej są określone cele priorytetowe i cele odcinkowe, podporządkowane celom głównym. Zadania w polityce transportowej są sposobami realizacji określonych celów. Zadania mogą odnosić się do zamierzeń rozwojowych (min. inwestycyjnych i organizacyjnych), zasad funkcjonowania transportu, oddziaływania na otoczenie krajowe i międzynarodowe. Ogólnie sformułowanym celem polityki transportowej jest modelowe kształtowanie systemu transportowego, które polega na502:
• optymalizowaniu rozwoju systemu transportowego, w tym rozwoju infrastruktury i suprastruktury transportu;
■ wpływaniu na wlaśdwy przebieg procesów oraz zjawisk transportowych zarówno wewnątrz transportu, jak i na styku transportu i otoczenia;
• oddziaływaniu na rozwój przedsiębiorstw transportowych i zapewnieniu optymalnego funkcjonowania rynku usług transportowych;
• proekologicznym rozwoju i funkcjonowaniu transportu.
Istotne są podziały celów polityki transportowej według kryterium czasowego i przestrzennego, gdyż wpływają one na wyznaczone zadania i zastosowane narzędzia polityki :
• podział według kryterium czasowego:
- cele długookresowe (strategiczne),
- cele średniookresowe (operacyjne),
- cele krótkookresowe (doraźne, taktyczne);
• podział według kryterium przestrzennego:
- cele o zasięgu lokalnym (odnoszące się do mikroregionów, miast i obszarów podmiejskich, regionów, województw oraz makroregionów),
- cele o zasięgu ogólnokrajowym,
- cele o zasięgu ponadpaństwowym (odnoszącym się do ugrupowań państw, np. UE, regionów ponadpaństwowych, kontynentów i świata).
Cele strategiczne dotyczą przedsięwzięć dużych, o istotnym znaczeniu, mających wiele powiązań. Stanowią one ujęcie modelowe, do którego osiągnięcia dąży się. Cele operacyjne podporządkowane są celom strategicznym, mają one wspólną myśl przewodnią, nakierowaną na realizację celu strategicznego, a równocześnie na jego korygowanie. Cel strategiczny ulega zmianom w zależ-m Ibidem, s. 21.
® Ibidem, s. 28-29.
Wyszczególnienie
Tfch- 12-1. Narzędzia polityki transportowe) Rodzaj narzędzi
Ekonomiczne 1 • amfa taryfowe, podatkowe, celne, ubezpieczeniowe, (parametryczne) amortyzacyjne
1 • premie, subwencje. dotacje. ulgi podatkowe, obligacje J • warunki kredytowe (stopa procentowa, okres I kredytowania, karencja)
I * normatywy w zakresie podziału zysku, amortyzacji.
funduszy celowych, obowiązkowych depozytów i kaucji I * stawki i systemy płac • zamówienia rządowe
I • ceny urzędowe _
Pozaekonomiczne (nieparametryczne)
administracyjne * zarządzenia i uchwały organów władzy o charakterze I imperatywnym (nakazy, zakazy) l • koncesje i limity, kwotowanie, licencje, zezwolenia I * narzędzia polityki kadrowej 1 - powoływanie i rozwiązywanie przedsiębiorstw | • decyzje lokalizacyjne, przydziały (lokali, terenów),
I rozdzielnictwo i reglamentacja zasobów _I ♦ zalecenia (sanepidu, ppoż, bhp)
• prawne 1 * akty normatywne, odnoszące się do struktur
I organizacyjnych, funkcjonalnych i własnościowych podmiotów i systemów
1 • normatywy techniczne, dotyczące konstrukcji i eksploatacji _I środków trwałych
• informacyjne
moralne
i * zadania planów rocznych i wieloletnich, programów perspektywicznych
1 * informacje o spodziewanych zmianach w gospodarce narodowej
I • informacje o sytuacji popytowo-podażowej, preferencjach 1 | użytkowników, ocenach jakości usług I • prognozy demograficzne, w tym o spodziewanych I dochodach ludności
odznaczenia, wyróżnienia nadawane jednostkom gospodarczym i ich pracownikom apele nakłaniające do określonych postaw i działań oraz propagowanie ich_
Źródło: opracowanie własne na podst. W. Grzywacz, K. Wojewódzka-Król, W. Rydzkowski: Polityka transportowa. Wyd. (JG, Gdańsk 2003, s. 41-42.