l—pokrój; 2— kwiat; 3— płatek korony; 4 — słupek z pręcikami; 5 — torebka w kielichu; 6 — torebka z nasionami w przekroju podłużnym; 7 i S — nasienie z boku i z przodu; 9 i 10— nasienie w przekroju podłużnym i poprzecznym; 11—13 — siewki (1—13 oryg.)
Roślina jednoroczna, jara lub ozima. Łodygi rozesłane, długości 5—40 cm, korzeniące się w węzłach, jednoszeregowo owłosione, u nasady często brunatnoczerwono nabiegłe. Liście jajowate, zaostrzone, dolne i środkowe na ogonkach, górne siedzące, osadzone na łodydze naprzeciwległe parami, dołem mniej więcej orzęsione, wyżej nagie. Kwiaty na szypułkach, zebrane na szczytach widlastych odgałęzień w dwuramienne wierzchotki.
Działki kielicha długości 4—5 mm, dłuższe lub tak długie jak płatki korony. Płatki korony dwudzielne, białe, często zanikłe. Pręcików 3—5. Owoc — torebka jajowata, zwykle dłuższa od kielicha. Nasiona okrągławe, brodaw-kowate, spłaszczone, ciemnobrunatne lub popielate, matowe, szerokości około 1,2 mm i grubości 0,5 mm. Kwitnie i owocuje przez cały rok, nie wyłączając pory zimowej. Roślina miododajna; wywiera dodatni wpływ na mleczność krów.
Gwiazdnica pospolita jako chwast występuje na wszelkich rodzajach gleb i we wszystkich roślinach uprawianych w polu i ogrodzie. Jest szczególnie uciążliwa w rejonach o wilgotnym i chłodniejszym klimacie. Najbujniej rozrasta się na żyznych i wilgotnych glebach próchnicznych albo silnie nawożonych azotem, a więc głównie w okopowych i warzywach.
Siewki: hypokotyl długości do 10 mm, grubości 0,5 mm, zielonawy, nagi. Liścieuie lancetowate, długości 6 mm, szerokości 2 mm, na cienkim
_"_" ~~ ~ x~ł A wnwa li nn^ołauMf hinłnii/n umtniotn n»/łncinnwm_