b) Źródła drgań oddziałujących na organizm przez kończyny górne
ręczne narzędzia uderzeniowe o napędzie pneumatycznym, hydraulicznym lub elektrycznym (młoty pneumatyczne, ubijaki mas formierskich i betonu, nitowniki, wiertarki udarowe, klucze udarowe itp.)
ręczne narzędzia obrotowe o napędzie elektrycznym lub spalinowym (wiertarki, szlifierki, piły łańcuchowe itp.) dźwignie sterujące maszyn i pojazdów obsługi rękami źródła technologiczne (np. obrabiane elementy trzymane w dłoniach lub prowadzone ręką przy procesach szlifowania, polerowania, gładzenia itp.)
Istotnym jest fakt, iż niektóre narzędzia ręczne zaliczane do typowych źródeł drgań miejscowych (np. młotki, pilarki) mogą generować drgania o bardzo dużej intensywności. Wówczas drgania te mogą być przenoszone przez barki na tułów i głowę, co w konsekwencji może doprowadzić do wzbudzenia drgań rezonansowych narządów wewnętrznych. W takim przypadku narzędzia ręczne są również źródłem drgań o działaniu ogólnym.
2. Skutki oddziaływania wibracji na organizm człowieka
Narażenia na drgania przenoszone do organizmu przez kończyny górne powodują zespół zmian zwanych zespołem wibracyjnym układu ręka-ramię, który w wielu krajach uznany został za chorobę zawodową. Postacie zespoły wibracyjnego to: Naczyniowa- najczęściej rejestrowana, charakteryzuje się napadowymi zaburzeniami krążenia krwi w palcach rąk czego objawem jest blednięcie opuszki jednego lub więcej palców (tzw. "choroba białych palców")
• Nerwowa- zaburzenia czucia dotyku, wibracji, temperatury a także dolegliwości w postaci drętwienia czy mrowienia palców czy rąk
• Kostna lub kostno-stawowa- zniekształcenie szpar stawowych, zwapnienie torebek stawowych, zmiany okostnej, zmiany w utkaniu kostnym
Drgania o działaniu ogólnym powodują zmiany w:
■ Układzie kostnym- chorobowe zmiany głównie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, rzadziej w szyjnym. Zespół bólowy kręgosłupa w wielu krajach uznany został za chorobę zawodową.
Narządach wewnętrznych człowieka- niekorzystne zmiany w czynnościach narządów układu pokarmowego (głównie żołądka i przełyku), zaburzenia w narządzie przedsionkowo-ślimakowym, narządach układu rozrodczego kobiet, narządach klatki piersiowej, narządach jamy nosowo-gardłowej
Opisanym wyżej skutkom biologicznym towarzysza funkcjonalne:
' Zwiększenie czasu reakcji ruchowej Zwiększenie czasu reakcji wzrokowej
• Zakłócenia w koordynacji ruchów
• Nadmierne zmęczenie
• Bezsenność
• Rozdrażnienie Osłabienie pamięci itd.
3. Podstawowe wielkości charakteryzujące wibracje wyznaczane na stanowisku pracy:
Przemieszczenie (wychylenie)
■ Prędkość drgań >
Przyspieszenie drgań
Wartości dopuszczalne dla drgań na stanowisku pracy zależą me tylko od rodzaju drgań (ogólne czy miejscowe) oraz charakteru drgań ale od kierunku drgań (x, y, z) i płci osoby narażonej. Zatem w celu oceny narażenia pracownika na drgania na danym stanowisku pracy należy rozpatrzyć i
uwzględnić wszystkie wymienione czynniki, tak aby do oceny wybrać prawidłową dla danych warunków wartość dopuszczalną
4. Metody ograniczania zagrożeń drganiami mechanicznymi
a) Techniczne
Minimalizowanie drgań u źródła ich powstania (zmniejszanie wibroaktywności źródeł)
■ Minimalizowanie drgań na drodze ich propagacji
• Automatyzacja procesów technologicznych i zdalne sterowanie źródłami drgań
b) Organizacyjno-administracyjne
• Skracanie czasu narażania na drgania w ciągu zmiany roboczej
■ Wydzielanie specjalnych pomieszczeń do odpoczynku Przesuwanie do pracy na innych stanowiskach osób
szczególnie wrażliwych na działanie drgań
■ Szkolenia pracowników w celu uświadomienia ich o występujących zagrożeniach powodowanych ekspozycją na drgania oraz w zakresie możliwej bezpiecznej obsługi maszyn i narzędzi
c) Profilaktyka medyczna- ma na celu eliminowanie przy zatrudnianiu na stanowiska operatorów maszyn i narzędzi wibrujących osób, których stan czynnościowy organizmu odbiega od normy, gdyż odchylenia te pod wpływem drgań mogą ulegać pogłębieniu. W stosunku do osób juz pracujących w warunkach narażenia na drgania, powinny być prowadzone badania okresowe w celu możliwie wczesnego wykrywania powstających zmian chorobowych i przesuwania tych pracowników na stanowiska pracy pozbawione narażenia na drgania.
W ramach działań profilaktycznych stosuje się ochrony przeciwwibracyjne w formie: rękawic, pasów, poduszek, rękawów, klęczników i obuwia.
Zespół wibracyjny (choroba wibracyjna) - choroba zawodowa pracowników narażonych na długotrwałe działanie drgań mechanicznych.
Wibracje mogą pochodzić od maszyn i narzędzi pracy (pilarek, szlifierek, tokarek, młotów pneumatycznych, wiertarek, maszyn do szycia) i działać na człowieka miejscowo poprzez kończyny górne bądź też przenosić się przez podłoże, stanowisko pracy lub środki transportu, działając ogólnie na cały organizm. Objawy(edytuj)
Narażenie na wibracje może powodować.
• obniżenie lub wzrost ciśnienia krwi
| zaburzenia czynności układu nerwowego
i zaburzenia włelonerwowe, m.in. tzw lumbago
• reakcje skurczowe naczyń krwionośnych
i zaburzenia czucia
| zaburzenie ukrwienia i odżywienia tkanek
• zwolnienie i zaburzenia akcji serca
• zmiany chorobowe narządu ruchu
| zwyrodnienie stawów, torbiele kostne | zespół cieśni nadgarstka
Większość zmian jest trwała i może być przyczyną nieodwracalnego kalectwa.
Jednym z objawów choroby wibracyjnej u osób narażonych na wibracje kończyn górnych jest tzw- wtórny objaw Raynauda polegający na bladości palców, odrętwieniu rąk i nadmiernej wrażliwości na zimno (w języku angielskim nosi on nazwę vibration wbite finger).