HPIM4481

226

FMbteta Za kr ze w tka -Maniery,

Pielęgniarka: „Zawsze i tylko lekarz bezpośrednio po porodzie — gdy są wady. Nie byłam świadkiem, gdy przy porodzie doktor informuje. Nie jest to częsty przypadek. Najczęściej, gdy przychodziłam na oddział, to już zastawałam takie dziecko. Nigdy nic byłam przy takiej rozmowie, nic wiem. o czym lekarz i matka rozmawiają. Nas matki nigdy o nic nie pytały, nawet jeśli były poinformowane".

Pielęgniarka: „Staramy się na początku nic nic mówić Delikatnie, taktownie lekarz mówi, że trzeba zrobić badania, żeby nie wywołać szoku. Chyba że pacjentka wic co to jot zespół Downa, wtedy mówimy wprost. Nie używa się tego określenia, mówi się okrężną drogą, jeśli marka nic wie co to jest. Jeśli marka się nie dopomina, to w pierwszej dobie nic nic mówimy. Potem, powolutku, w 3-4 dobie, mówi się o skierowaniu na badania. «aby ewentualnie wykluczyć*, robione w sposób delikatny. Jest to indywidualne. Przekazuje lekarz, my się tym nie zajmujemy. Pielęgniarki wymigują się od odpowiedzi, odsyłają do lekarza".

Lekarka: .Informuje się o wiockości, o wadach. Jeśli marka to podchwytuje, to się potwierdza. Jeśli matka nie kojarzy, to mówi się o odchyleniach od normy i kieruje się na badania genetyczne, nie używa się wtedy sformułowania zespół Downa. Jak się coś takiego powie, to marki się niepokoją. chcą wiedzieć więcej. Prosimy je do gabinetu, robimy wywiad, mówimy o szczegółach. Jeśli matka się orientuje — dużo jest wśród nich nauczycielek, one są świadome — wtedy mówimy wprost. Jeśli nie — mówimy, że dziecko ma wady. nawet wtedy nie wpisujemy w książeczce. Na ogół o wszystkich wadach oględnie informujemy. Nie mówimy na łóżku porodowym. O niektórych wadach tak, gdy jesteśmy namacalnie pewne. O Downie mówimy po dwukrotnym badaniu, konsultacjach, ale informujemy tego samego dnia, że dzicc-ko ma wady albo wymaga opieki. Zaraz po porodzie ten szok mógłby pogorszyć jej stan. Dziecko jest obrzęknięte, zakrwawione, już widać zespół Downa, ale trzeba to sprawdzić. Na ogól oględnie trzeba matkę przygotować, bo raz na 1000 może się zdarzyć pomyłka. O odgórnych normach mc nic wiem. postępujemy według własnego odczucia".

Ordynator „Zawsze lekarz. W gabinecie, nie na ogólnej sali Pytamy o pracę, wykształcenie, aby wiedzieć jakimi słowami powiedzieć. Osoby z wyższym wykształceniem często same się domyślają. Osoby proste często nie wiedzą, co (o icst. Zawsze rozmawiamy w cztery oczy, zbierając wywiad O innych dzieciach, o mężu. Są co prywatne sprawy. Nigdy nie mówimy na sali porodowej, bo nutka jest w szoku i nie odbierze naszych informacji albo odbierze informacje przeja-skrewione (? — przyp. EZM\. Zwykle cackamy dobę. patrzymy. jaki jest stan psychiczny matki. Położnicy uważają, że nie można informować zbyt wcześnie, bo matka jest w szoku poporodowym. My już od pierwszej doby zaczynamy powoli podawać pierwsze informacje".

Pielęgniarka („wyłamująca się"): „Lekarz. Najczęściej przy wypisie, dając skierowanie do poradni. Czasami doktor mówi na początku, ale reguła — przy wypisie, żeby może nic stresować tej kobiety. Nie wiem, od czego to zależy. Zależy, która doktor jest na dyżurze. Niektóre wolą mówić wcześniej. Czasami daje do zrozumienia przy oglądaniu dziecka. Później prosi do gabinetu, ale nie wiem na jakiej zasadzie informują. jakich słów używają. Czasami to wychodzi od samej matki. Szczegółowo mówi się marce czwartego dnia. My nie informujemy, ale z tego, co się orientuję, gdy podaję matce dziecko, to matka nic się nie domyśla. Gdy któraś marka jest z branży, to mówimy wcześniej. Ale niedawno była pani psycholog. głupio icj nie powiedzieć pracz 4 dni. Powiedzieli-