Dla obrotu dwóch krawędzi wózka dwugąsienicowego, tj. 2-i-3 gąsienicy lewej, oraz odpowiedniej krawędzi gąsienicy prawej potrzebny jest moment
xhz bg (bg + d) sinó
(5.35)
M" = 2 Mx 2-^3
W przypadku obrotu wózka jednogąsienicowego o szerokości b6 = B wokół jej środka, obowiązuje wzór
Mi =
(5.36)
Obrót każdego wózka wymaga oprócz ścięcia podłoża też jego przecinania pionowymi krawędziami 7—8 w narożach 3—5 (rys. 5.31) po lewej i odpowiednio po prawej stronie. Opór przesuwania takich krawędzi tnących na promieniu 0—3 lub 0—5 jest proporcjonalny do długości krawędzi skrawającej, tj. wielkości zagłębienia h7. Moment przecinania jedną krawędzią
Mpl = ^ /B2 + L-
gdzie oL oznacza jednostkowy liniowy opór cięcia podłoża, kG/cm. Orientacyjnie można przyjmować
gi 10 hzC kG/cm
Całkowity moment przecinania wynosi
Mp = 4 Mp, = 2 aL hz /WTU (5.37)
Zakładając
otrzymamy dla obrotu wózka dwugąsienicowego (rys. 5.32 b) o szerokości B i wymiarach gąsienic bg, L całkowity moment oporu ścinania
M» M" + M»+ Mp = p+ 2 C„ (C„ + C„)] +2aLhzL j/ 1 + Cj,
dla d = 30°, sin<5 = 0,5, więc
= T hrL2 [1 + 2 Cb (Cb + Cd)] + 2 oLhzL ]fTTĆ| kGcm (5.38)
Przy obrocie wózka jednogąsienicowego całkowity opór ścinania wynosi
tH L2
MJ = 1 '2 (1 + C|) + 2 h,L /l +~C| kGcm
(rys. 5.31 b) opór ścinania
W czasie obrotu wózka czterogąsienicowego krawędzią y wynosi
« smd
zaś krawędziami a:
M,v — r^z (2 bg + di + d->)
Przyjmując zgodnie z rys. 5.31 b 2bg + di + do ^ 4di otrzymamy
miv = ^ ***
x sinó
Moment przecinania dla wózka czterogąsienicowego (rys. 5.31 b) można obliczyć z zależności
M{,v = 2 oL h,L ( /TT-L + /l + C* )
Przyjmując dla zwiększenia pewności ruchu Cfli CB, otrzymamy
Całkowity moment oporu ścinania MJF dla wózka czterogąsienicowego o szerokości B i wymiarach gąsienic bg i L, przy założeniu b = J di, do 2,5 dl oraz ó = 30°, sinó = 0,5, wynosi M*v= Mj^-f = = 2 r h,L2 (1 + 2 C*,) + 4 oŁ h,L /T+C*. kGcm (5.39)
Mając całkowity moment oporu ścinania dla wózka jedno-, dwu- czy czterogąsienicowego Ms, liczbę wózków nw i promień krzywizny R0, możemy wyznaczyć opór ścinania podłoża Wz z zależności
kQ (5.40)
Ko
0) |
y |
A | ||
f 1 |
---1 | |||
1 | ||||
_ - / __^ | ||||
i>) |
W | |||
ił |
r -r~ |
S' 'v |
H | |
L |
G, |
Rys. 5.33. Schemat oznaczeń dla określenia elementarnego momentu tarcia a — gąsienica nieskończenie wysoka, b — układ rzeczywisty
Opór t auLciJL -g-ą-«-i^-n-ir«-y_o_p-o dłaż e. Opór tarcia składa się z oporów obrotu gąsienic oraz z oporów tarcia przy poślizgu wzdłużnym i poprzecznym w czasie jazdy po krzywiźnie. Opór obrotu gąsienic wokół punktu O wyraża się momentem tarcia bez uwzględnienia sił bocznych. Przy założeniu nieskończenie wąskiej gąsienicy (rys. 5.33 a) wynosi on
r
245