Poznaj C++ w$ godziny0212

Przeciążanie operatorów 203

ITrzy = 1Jeden + lDwa;

niż

ITrzy - 1Jeden.Dodaj(lDwa);

Niby niewielka zmiana, a program wygląda dużo lepiej i czytelniej.

Ograniczenia przy przeciążaniu operatorów

Przed wszystkim nie jest możliwe przeciążanie operatorów wbudowanych typów C++. Nie można zmienić kolejności wykonywania działań i arności działań (liczby argumentów). Nie można tworzyć nowych operatorów. Próba stworzenia np. operatora ** dla podnoszenia do potęgi nie powiedzie się.

Co i kiedy przeciążać

Przeciążanie operatorów jest często nadużywane przez początkujących programistów. Próbują oni tworzyć nowe, ciekawe zastosowania dla prostych operatorów, lecz nieodzownie prowadzi to do zbędnej komplikacji programu i nieporozumień.

Pewnie, że można przeciążyć operator + tak aby służył do odejmowania i zmusić operator * do dodawania, jednak żaden profesjonalny programista tego nie robi. Większe niebezpieczeństwo kryje się w pozornie poprawnym w zamierzeniach przeciążeniu np. operatora + do łączenia znaków w łańcuchy lub / do dzielenia łańcuchów. Można rozważyć takie rozwiązania ale z rozwagą. Pamiętaj, że przeciążanie operatorów ma zwiększać przejrzystość kodu i łatwość korzystania z niego.

Operator =

Zapewne pamiętasz, że kompilator dostarcza domyślne konstruktory, destruktory i konstruktory kopiujące. Czwartą i zarazem ostatnią funkcją którą kompilator jest w stanie zrealizować automatycznie, (jeśli sam tego nie zrobisz) to operator przypisania (=).

Ten operator jest wykorzystywany przy każdym przypisaniu. Np.:

KOT kotJeden(5, 7);

KOT kotDwa(3, 4);

// ... kod

kotJeden = kotDwa;

Są tworzone dwa obiekty: kot Jeden (wiek 5, waga 7) i kotDwa (wiek 3 i waga 4).

Zauważ, że w tym przypadku nie ma potrzeby wywoływania konstruktora kopiującego. Obiekt kotDwa już istnieje i nie trzeba go tworzyć.

W trakcie godziny 13, „Zaawansowane funkcje” omówiliśmy różnice pomiędzy płytkim i głębokim (pełnym) kopiowaniu obiektów. Płytkie kopiowanie powoduje, że zarówno oryginał jak i kopia wskazują na te same obszary na stercie. Kopiowanie głębokie rezerwuje pamięć i kopiuje do nich zawartość obszarów wskazywanych

ITrzy = 1Jeden + lDwa;

niż

ITrzy = lJeden.Dodaj(lDwa);

Niby niewielka zmiana, a program wygląda dużo lepiej i czytelniej.

Ograniczenia przy przeciążaniu operatorów

Przed wszystkim nie jest możliwe przeciążanie operatorów wbudowanych typów C++. Nie można zmienić kolejności wykonywania działań i arności działań (liczby argumentów). Nie można tworzyć nowych operatorów. Próba stworzenia np. operatora ** dla podnoszenia do potęgi nie powiedzie się.

Co i kiedy przeciążać

Przeciążanie operatorów jest często nadużywane przez początkujących programistów. Próbują oni tworzyć nowe, ciekawe zastosowania dla prostych operatorów, lecz nieodzownie prowadzi to do zbędnej komplikacji programu i nieporozumień.

Pewnie, że można przeciążyć operator + tak aby służył do odejmowania i zmusić operator * do dodawania, jednak żaden profesjonalny programista tego nie robi. Większe niebezpieczeństwo kryje się w pozornie poprawnym w zamierzeniach przeciążeniu np. operatora + do łączenia znaków w łańcuchy lub / do dzielenia łańcuchów. Można rozważyć takie rozwiązania ale z rozwagą. Pamiętaj, że przeciążanie operatorów ma zwiększać przejrzystość kodu i łatwość korzystania z niego.

Operator =

Zapewne pamiętasz, że kompilator dostarcza domyślne konstruktory, destruktory i konstruktory kopiujące. Czwartą i zarazem ostatnią funkcją, którą kompilator jest w stanie zrealizować automatycznie, (jeśli sam tego nie zrobisz) to operator przypisania (=).

Ten operator jest wykorzystywany przy każdym przypisaniu. Np.:

KOT kotJeden(5, 7);

KOT kotDwa(3, 4);

II... kod

kotJeden = kotDwa;

Są tworzone dwa obiekty: kot Jeden (wiek 5, waga 7) i kotDwa (wiek 3 i waga 4).

Zauważ, że w tym przypadku nie ma potrzeby wywoływania konstruktora kopiującego. Obiekt kotDwa już istnieje i nie trzeba go tworzyć.

W trakcie godziny 13, „Zaawansowane funkcje” omówiliśmy różnice pomiędzy płytkim i głębokim (pełnym) kopiowaniu obiektów. Płytkie kopiowanie powoduje, że zarówno oryginał jak i kopia wskazują na te same obszary na stercie. Kopiowanie głębokie rezerwuje pamięć i kopiuje do nich zawartość obszarów wskazywanych