z2 prz3 2

: stad

_a=J!£ _A=v _c=0

r i

;/vli

4 fx

v(-v) = —— (/-.v)

I²

(1.19)

lak więc w analizowanym przypadku: równanie luku parabolicznego

4 • 4 v    1

V (-v) = —7- (12 - .v) = - r a( .v -12)

12

9

tangens kąta a (a) nachylenia stycznej do osi Ox

2

v'(a) = —(a-6) = tga(A)

9

sinus kąta cx(a)

sina(A) =

v

tga(A)

-2(a-6)

l + (v -^1 + tg²oc(a*) ^81 + 4(a 6)

(1.20)

cosinus kąta a(A)

cosa(A) =

1

9

yjl + tg² cc(a)    ^8I + 4(a - 6)²

(1.21)

- równania sil przekrojowych:

a) sił podłużnych

/V(a) = —(10 — 2a) sin a(A*)-6cosa(A) =

— 4a² + 44a — 174

Jsi+4< a- - 6)

b) sił tnących

Q(.x) = (10“2A)cosa(A)“6sina(.v) =

-6(a-3)

•Js 1 + 4(a

6)

c) momentów zginających

M ( v) = 10- a - 2a • — - 6 v(v) = — a (a - 6)

2    3

Wartości funkcji przekrojowych dla wybranych punktów z przedziału ag (0, ó) ze

brano w tabeli 1.1.

A M	N(.\) 1 kN ]	Q{ v) [kN!	A7(.v) (kNm [
0	-1 1.600	1,200	0
i	-0.960	0,892	1,667
1	-S.471	0,498	2,667
3	-7,21 1	0	3
4 j	-6.295	-0,609	2,667
5	-5,857	-1.302	1,667
6	-6	-2	0

Dla prętów ramy obliczenia wykonano z wykorzystaniem twierdzenia Szwedler;

Przedział PC

4 kNm

8 kNm

Rys. 1.100