Jednokomórkowce. Komórka przeważnie bez wiciowa. Grzebienie mitochondriów zazwyczaj rurkowate. Nie tworzą skorupek, w większości nie mają określonego kształtu ciała. Poruszają się za pomocą nibynóżek (tworzonych czasowo wypustek cyloplazmy), które służą również do chwytania pokarmu. Zasiedlają wody morskie i słodkie oraz glebę. Hctc-rotrofy; pożerają bakterie, detrytus, glony i inne drobne organizmy.
Typowe pełzaki, poruszają się, wysuwając płatowate nibynóżki (lobopodia).
* pełzak (Amoeba
* Acanthamoeba
i pomocą nitkowatych nibynóżek (filopodiów).
» pełzak czerwonki {Entamoeba hisiolytica)
Wszystkie pozostałe typy protistów wywodzą się z organizmów dwuwiciowycb, ich cytoszkiclet i proces podziału ma wiele cech wspólnych. Komórki okryte są usztywnioną błoną komórkową (pelłi-kulą) lub ścianą komórkową, fagocytoza odbywa się w określonym miejscu (cytostom, cytofarynks). Poniżej wymienione cztery typy określa się niekiedy wspólną nazwą Excavata.
Najczęściej mają trzy wici z przodu komórki i jedną z boku. Często pasożyty, żyją w środowisku beztlenowym. Nic mają mitochondriów.
Nieduże jednokomórkowce pasożytnicze lub wolnożyjące. Brak aparatu Golgiego. Wrzeciono podziałowe tworzy się wewnątrz jądra. U niektórych (Diplomonadida) pewne organelle (np. jądro i wici) powielone.
* lamblia (Giardia lamblia = G. intestinalis = Lamblia intestinalis)
Pasożyty lub symbionty zwierząt (np. termitów, ludzi). Niektóre żyją w symbiozie z bakteriami, np. takimi, które rozkładają celulozę. Zawierają hydrogenosomy. Wrzeciono podziałowe powstaje na zewnątrzjądra. 40 gat.
* rzęsiste); pochwowy (Trichomonas vaginalis)
Wici przeważnie cztery, brak aparatu Golgiego, inne cechy podobne do Eu-glenozoa (patrz niżej). Dwie grupy P. mają większe znaczenie. Amcbowi-ciowce mogą przechodzić z postaci wiciowca do postaci pełzaka, występują w słodkich wodach stojących i bywają przyczyną groźnych chorób.
* Naegleria
Budowa mitochondriów (dyskowe grzebienie), centrioli i cytogardzieli opasanej pierścieniem mikrotubul bardzo charakterystyczna, podobna jak u Percolozoa. Aparat Golgiego obecny. Jedna z dwu wici może być bardzo skrócona. Wymieniono dwie główne klasy.
Klasa: Eugleniny (Euglenida, Euglenophyceae)} klcjnotki
W większości autotroficznc, choć mogą się też odżywiać beterotroficznic.
Chromatofory mają barwniki podobne jak u zielenic i roślin wyższych, ale są otoczone potrójną błoną lipidową. Często plamka oczna. 650 gatunków, przeważnie słodkowodnych. Zamieszkują płytkie, zanieczyszczone zbiorniki.
* euglena zielona (Euglena viridis)
Klasa: Kinetoplastydy (Kinetoplastidea), świdrowce
Wiciowce, wyróżniające się obecnością szczególnych organelli — glioksy-fl/ somów (patrz s. 68) oraz kinetoplastu, w którym DNA ma niespotykaną nig-
M? dzic indziej strukturę. Przeważnie pasożyty. 540 gatunków.
Jednokomórkowce, wielkość od kilku pm do 1 cm. Brak organelli ruchu, ale niekiedy mogą się poruszać ruchem ślizgowym. Pasożyty zwierząt. Bardzo skomplikowane cykle życiowe. Mają tzw. aparat apikalny — zespół organelli ułatwiających wnikanie do komórki gospodarza. 2400 gatunków.
* zarodziec malarii (Plasmodium sp.)
* toksoplazma (Toxoplasma gondi)
* gregaryna (Gregarina sp.)
Najwyżej uorganizowane, duże jednokomórkowce (0,01-3 mm długości). Rzęski, często pokrywające cale ciało, służą do poruszania się i zagarniania pokarmu. Komórka zawiera dwa jądra: duży makronuklcus (steruje procesami życiowymi) i mniejszy mikronukłeus (odpowiada za przekazywanie informacji genetycznej potomstwu). Rozmnażają się zwykle przez podział, ale występuje też proces płciowy — koniugacja. Większość to organizmy planktonowe, ich pokarm to głównie bakterie i okrzemki. 7500 gatunków. t -
* pantofelek (Paramecium sp.) 4 JY) 11
* trąbik (Stentor sp.) V