[ego]01

EGO

Praca w zakresie psychologii nieświadomości postawiła mnie wobec faktów, które wymagają stworzenia nowych pojęć. Jednym z nich jest pojęcie tzw.Jaźni. Jaźń nie jest wielkością, która ma zastąpić to, co dotąd określaliśmy pojęciem ego; jako pojęcie nadrzędne raczej zawiera je w sobie. Przez ego należy rozumieć ów złożony czynnik, do którego odnoszą się wszystkie treści świadomości. Poniekąd stanowi ono centrum pola świadomości, i o ile to ostatnie obejmuje osobowość daną w doświadczeniu, o tyle ego jest podmiotem wszelkich osobowych aktów świadomości. Stosunek między jakąś treścią psychiczną a ego stanowi kryterium jej uświadomienia, albowiem żadna treść psychiczna nie może być uświadomiona, jeśli dla podmiotu nie stanie się przedstawieniem.

Definicja ta przede wszystkim zakreśla i opisuje granice podmiotu. Wprawdzie teoretycznie pola świadomości nie można ograniczyć, gdyż jest ono w stanie poszerz)'C swój zakres w stopniu nieokreślonym, jednakże praktycznie jego granice leżą zawsze na progu tego, co nieznane. Na sterę tę składa się to wszystko, czego me wiemy, co więc nic pozostaje w żadnym związku z ego jako centrum pola świadomości. To, co nieznane, rozpada się na dwie grupy przedmiotów: dć> pierwszej z nich należą fakty zewnętrzne, doświadczane za pomocą zmysłów, do drugiej zaś fakty wewnętrzne, doświadczane bezpośrednio. Pierwsza grupa tych przedmiotów' należy do środowiska, druga zaś do świata