~LWF0073 (2)

~LWF0073 (2)



136

Ryc. 61. Forma odlewnicza z Birki i odcisk odlewanej ozdoby.

Wg H. Al b mana


oni też pośredniczyli w upowszechnieniu się na Północy zachodniej techniki złotego filigranu.

W niektórych osiedlach znajduje się ślady przeróbki szkła; wyrabiano tam głównie paciorki ze stłuczki1. Znajomość technologii dotarła najpew-



Ryc. 62. Zapinka brązowa z grobu w Świelubiu pod Kołobrzegiem. Wg W. Łosińskiego

niej z Nadrenii, choć nie można też wyłączyć oddziaływań bizantyńskich przez Ruś. Charakter na pół luksusowy miała produkcja ozdobnych grzebieni, szpil, oprawek z rogu i niekiedy kości, uprawiana we wszystkich większych skupiskach ludzkich (ryc. 63). Niektóre wzory czerpano tu z pracowni fryzyjskich, większość jednak była miejscowego, północno-europcjskiego pochodzenia.

Ryc. 63. Grzebień rogowy z Hedeby. Wg W. D. Tempela

Wróćmy do zajęć, które zaspokajały podstawowe potrzeby życia codziennego. Jednym z głównych rękodzieł była obróbka drewna, choć niewiele o niej wiemy, gdyż większość wyrobów zaginęła wskutek nietrwałości surowca56. Powstanie znacznych rozmiarami skupisk wczesnomiejskich spowodowało wzrost zapotrzebowania na cieślę, który umiałby wznosić domy, ulice, pomosty, umocnienia obronne. Eozwój żeglugi zwiększył popyt na specjalistę szkutnika, komunikacji lądowej — kołodzieja i san-nika. Niedobory surowca pokrywano importem. W Hedeby mamy np. świadectwa sprowadzania obcej tym stronom jodły i sosny, na przywozie

Ryc. 64. Czerpak drewniany z Hedeby. Wg K. Scłiietzela

norweskiego drewna opierała się działalność cieśli islandzkich. Odkrycia w Oseberg pokazały, jak świetni fachowcy w tej dziedzinie byli wówczas czynni. / ręki rzemieślnika wychodziła też duża część drobnego sprzętu drewnianego, użytecznego w gospodarstwie domowym (ryc. 64); przy jego wyrobie posługiwano się niekiedy tokarką.

W wielu osiedlach działali rękodzielnicy, którzy zaopatrywali w sprzęt codzienny wykonany z innych surowców57. Wyrabia1 i oni miski z nor- 2 3

1

Wykazały to ostatnio E. K. Ilougcn, [w:] Eaupang 1969, s. 119 n.; A. Lund-strom, [w:] EMS, t. 9, 1976.

2

56 Por. studia nad materiałami z Oseberg, Hedeby, Aarhus, Lund i in., przyp.

3

42, 44 i 45. O imporcie drewna Belire, [w:] Berickte, t. 2, 1969, s. 10, ostatnio podobne obserwacje w Fyrkat Wagner, [w:] Roesdakl 1977, s. 209 n.

67 Skjolsvold 1961. O wytwórczości garncarskiej Sclling 1955; Ilubcner 1959; E. K. Hougen, [w:] Kaupang 1969, s. 97 n.; Andersen, Crabb, Madsen 1971, s. 64 n. i in.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1130754 resize 155 Ryc. 61. Marcinkowice, woj. wrocławskie, fragmenty diademu z grobu 1 Wg Archiwum
~LWF0019 (2) 40 Ryc. 8. Zespół osadniczy na Helgo (Uppland) w VI -VIII w. Wg W. Holmqvista a — zabud
SSA42264 Forma odlewnicza - zespół elementów, które po złożeniu tworzą wnękę o kształcie odpowiadają
page0149 110 Jamochłony: Grzebienice. TYP DZIEWIĄTY.JAMOCHŁONY (COELENTERATA). Ryc. 61. Parzydełko
page0222 17* 17* Ryc. 60. a) Urnina z synami; b) Gudea, patesi z Lagaś (por. ryc. 5, 49, 78, 79, 99,
IMGT46 Ryc. 61. Metoda pędów przybyszowych: A - eksplantat wyjściowy - fragment mię-dżywęźla pobrany
Geologia0036a Ryc. 9. Pokładowa forma złoża oraz główne elementy charakteryzujące położenie pokładu
Materiały dydaktyczneDane ogólne Forma odlewnicza jest zespołem elementów, które po złożeniu tworzą
Geologia0036 Ssse-Ryc. 9, Pokładowa forma złoża oraz główne elementy, charakteryzujące położenie pok
0000082(3) Ryc. 134 Ryć. 135 Ryc. 136    Ryc. W Ryc. 134—137. Choroba Huntingtona. 37
,słowia012 247.    Forma odlewnicza Haćki, gm. Bielsk Podlaski, woj. białostockie; st
7 (1198) Ryc. 16. Części uzbrojenia z X w. (z Birki w Upplandzie): żelazny Czekan chazarski (1), żel
42 (300) Ryc. 96. Zespół osadniczy Birki (IX—X w.) na Bjorko na jez. MŚlaren w Upplandzie: ślady wał
ODLEWANIE KOKILOWE 1.    Kokila - trwała forma odlewnicza, służąca do wielokrotnego
Zespół modelowy i forma odlewnicza PŚk ZESPÓŁ, MODELOWYRYSI FK MODEL jnttki n/łfino»t

więcej podobnych podstron