W wielu przypadkach korzystne jest stosowanie modulacji impulsowej. Polega ona na krótkotrwałym pobudzeniu przetwornika do drgań przedzielonych znacznie dłuższymi przerwami. Na rys. 5.21 przedstawiono przykład modulacji impulsowej. W ośrodku rozchodzą się wtedy tzw. grupy drgań. Prędkość propagacji tych grup nazywa się prędkością grupową c .
W ośrodkach nieograniczonych falowo można przyjąć, że prędkość fazowa cf i grupowa c są równe
cf - V
W ośrodkach ograniczonych obie prędkości mogą się znacznie różnić.
Przy znajomości prędkości propagacji fal podłużnych i poprzecznych w danym ośrodku można wyznaczyć jego stałe materiałowe: moduł Younga £ i stałą (współczynnik) Poissona v.
Dla fal podłużnych w ośrodku stałym uogólniony moduł sprężystości jest równy modułowi objętościowemu
Jlf, - . (5.34)
1 (I ■*■»)(! -2v)
Dla fal poprzecznych uogólniony moduł sprężystości Mr przybiera wartość modułu Kirchhoffa
Jfr = —i—. <5J5)
2(1 ♦»)
Po podstawieniu zależności (5.34) i (5.35) do wzoru (5.32) otrzymuje się
gdzie:
CL — fazowa prędkość propagacji fal podłużnych, CT — fazowa prędkość propagacji fal poprzecznych,
a po odpowiednich przekształceniach
v =
(5.37)
(5.38) 5.3.7. Wyznaczanie modułu sprężystości podłużnej
I współczynnika Poissona w próbkach walcowych
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie modułu Younga £ i współczynnika Poissona v stali i aluminium oraz zapoznanie się z metodyką badań i aparaturą ultradźwiękową.
5.3.7.1. Analiza teoretyczna
Jednym z najprostszych sposobów pomiaru prędkości grupowej propagacji fali jest pomiar opóźnienia impulsu. Opóźnienie impulsu mierzy się zazwyczaj aparaturą elektroniczną ze wskaźnikiem oscyloskopowym. W badany ośrodek wprowadza się za pośrednictwem przetwornika impulsy ultradźwiękowe, przy czym generator impulsów zsynchronizowany jest z generatorem podstawy czasu wskaźnika oscyloskopowego. Na ekranie oscyloskopu obserwowany jest impuls nadany i impulsy odbite od granicy ośrodka (rys. 5.22). Mając skalowaną podstawę czasu można zmierzyć czas t. przejścia impulsu przez ośrodek na drodze 21. Wtedy grupowa prędkość propagacji
(5.39)
Rys. 5.22
191