Fronda - Archiwum - Nr 13-14 table.main {} tr.row {} td.cell {} div.block {} div.paragraph {} .font0 { font:8.00pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:7.00pt "Times New Roman", serif; } .font2 { font:10.00pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; Antysemityzm anarchistów i Nowej Lewicy. Antysemityzm charakterystyczny był nie tylko dla komunizmu, ale również dla innych prądów lewicowych, na przykład anarchizmu. Na poglą�dach liderów tego ruchu — jak pisze Daniel Grinberg — „ciążył negatywnie nieobcy i innym ugrupowaniom lewicy stereotyp Żyda—bankie�ra uosobiany przez Rothschildów".109 Pisma Bakunina pełne są obraźliwych sformułowań antysemickich. W liście do Alberta Richarda z 1870 r. pisał on: „Zauważ, że wszyscy nasi wrogowie, wszyscy nasi prześladowcy są Ży�dami — Marks, Borkheim, Liebknecht, Jacoby, Weiss, Kuhn, Utin — należą wszyscy, z tradycji i instynktu, do tego ruchliwego i intryganckiego narodu wyzyskiwaczy i burżujów."110 Antysemitami byli również inni przywódcy ruchu anarchistycznego tamtej epoki, na przykład James Guillaume, Emile Janvion czy Paul Brousse. Charakterystyczny dla poglądów tego środowiska jest fakt, że kiedy Brousse zamieścił na łamach anarchistycznego pisma Le Revolte (nr 15 z 6 września 1879 r.) antysemicki paszkwil, redakcja nie otrzymała żadnego listu z protestami, napłynęło zaś wiele propozycji bojko�tu sklepów żydowskich.111 Lewicowy antysemityzm to nie tylko dziewiętnastowieczna przeszłość. Można go dostrzec również we współczesnych ugrupowaniach tzw. Nowej Lewicy. Na przykład przywódcą rewolty studenckiej na Columbia Universi-ty w 1968 r. był Lyndon H. LaRouche junior — lider Marxist National Cau-cus of Labour Party Committees, którego program był mieszanką marksi�zmu i antysemityzmu.112 Z kolei Ulrike Meinhoff podczas swego procesu oświadczyła: „Auschwitz oznacza zabicie 6 milionów Żydów i wyrzucenie ich na śmietnik Europy za to, czym byli: żydowską finansjerą".113 Terroryst-ka użyła przy tym pogardliwego określenia Geldjuden. ZENON CHOCIMSKI PS. Ciąg dalszy dopisuje życie. Gazeta Wyborcza (9.10.1998) w artykule Komuniści jak faszyści donio�sła, że komunistyczna manifestacja w Moskwie z okazji 81. rocznicy rewolucji październikowej miała cha�rakter antysemicki. Niemal wszyscy mówcy domagali sie „wypędzenia z rządu Żydów". Generał Aleksiej Mielechow odśpiewał pieśń: „Policzeni są Żydzi—oligarchowie". Bohaterem wiecu był jednak inny czerwony generał — Albert Makaszow, który dzień wcześniej w programie telewizyjnym (Studio TV 6) dowodził, że słowo „Żyd" określa „krwiopijcę, wyzyskiwacza, wroga narodu". Profesor Jurij Lewada, dyrektor rosyjskie�go OBOP, w wywiadzie udzielonym „Gazecie" stwierdził, że partia komunistyczna „w znacznym stopniu funkcjonuje jako antysemicka. 1 nie ma na swe istnienie innego pomysłu". Jean-Paul Sartre, Rozważania nad kwestią żydowską, Łódź 1992. W przedmowie Jerzy Lisowski zgadza się z Sartre'm, że marksizm stanowi „nieprzekraczalny horyzont intelektualny XX w". Jaków Rapaport, Sprawa lekarzy kremlowskich, Warszawa 1990, s. 19. Ibidem, s. 19-20. Ibidem, s. 21-22. Ibidem, s. 21. Dymitr Szostakowicz, Świadectwo, Warszawa 1989, s. 141. Rapaport, op. cit., s. 25. Ibidem, s. 23-24. Ibidem, s. 34. Więcej na ten temat w: Arnold Kramer, Prisoners in Prague: Israelis in the Slansky Trial oraz W. Oschlies, Neo — Stalinist Anti—Semitism in Czechoslovakia, w: Robert Wistrich [red.], The Left Against Zion: Com-munism, lsrael and the Middle East, London 1979. Artur London, L'Aveu, Paris 1968. Alicja Wetz, Refleksje pewnego życia, Instytut Literacki, Paryż 1967. Henryk Piecuch, Spotkania z Fejginem, Warszawa 1990. Prawda, 13.01.1953. Ibidem. Leopold Unger, Gorzka prawda o kłamstwie, Gazeta Wyborcza 30.04.-3.05.1993, s. 18. Izwiestia, 13.01.1953. Rapaport, op. cit., s.34. Ibidem, s. 57. Krzysztof Kąkolewski, Umarły cmentarz, Warszawa 1996. Unger, op. cit., s. 18. Benjamin Pinkus, Soviet Campaigns against Jewish Nationalism and Cosmopolitanism, Soviet Jewish Affa-irs, IV 2, 1974; Leonard Schapiro, The Jewish Anti-Fascist Committee and Phases of Soviet Anti-Semitic Policy duńng and after World War II, w: B. Gao i G.L. Mosse [red.], Jews and Non-Jews in Eastem Euro�pe, New York 1974; Robert Wistrich, The Soviet Protocols, w: Hitler's Apocalypse, London 1986. Julian Grzesik, Alija, t. 2., Lublin 1989, s. 93. Leopold Tyrmand, Cywilizacja komunizmu, Warszawa 1984. Margarete Buber-Neumann, Under Two Dictators oraz Alex Weissberg, Conspiracy od Silence — po pol�sku ukazała się jako Wielka czystka, Instytut Literacki, Paryż 1967. Rapaport, op. cit., s. 145 — 146. Gyórgy Litvan [red.], Rewolucja węgierska 1956 r., Warszawa 1996, s. 21. Aaron Jean-Marie Lustiger, Wybór Boga, Kraków 1992. Święty Tomasz z Akwinu, Wykład Listu do Rzymian, Poznań 1987, s. 148. Volataire, Dictionnaire philosophique (1756). Denis Diderot, Juifs; cyt. za: Ben Sasson, History of the Jewish People, Harvard 1976. d'Holbach, L'Esprit du Judaisme (1770). Paul Johnson, Historia Żydów, Kraków 1996, s. 329-330. Pierre-Joseph Proudhon, Carnets, Paris 1961, ss. 23, 237. Francois Fourier, Theorie des quatres mouvements, Paris 1808. Johann Gottlieb Fichte, Berichte zur Berichtigung der Urtheile uber die franzosische Revolution. Johann Gottfried Herder, Ideen zur Geschichte der Menschheit. Jeffrey L. Sammons, Heinrich Heine: A Modern Biografy, Princeton, ss. 40, 171. « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();