IMG 42

' ^x' twK    s«V ,

C ',^łr.^,w

*7 "Twuri. ^

tui    łłM„ _u„.    '^*1.

5:'^ l'r.'vv'v"    Wn,,_{0 M}

Ą,;    •- «* Ast * ^

»> if""- ^r*"»* ™>k

J*'^f,!»''«*vif. Jęta „fc *■ y ''»ic i§*>i

<** <yll&£*?*"<«. 2

Si'',*'¹*''¹' '^V-'^W’¹ <f drobrę C£ą™j;^ t»

n.< ^{w nu,;}"" * ^J***?,?

w**' "[•' «*»»»««> *C « to>vv ,.„_<we    *. "»<«

,,^' S* chcą «»_W.\v „U..dv O _w ,7?W, JN* Óostfcee ptcrwsmh pnycaty ₀    ' ^ ¹¹

Pt iyftistk llitmi

FRJYPt*EK. TŁUMACZA*

i Jjjj* * "^>K>n"^w- **W» <****- -vłm-m Wwtea

: 4^, S*?***~~. P^^vi otuleni r*nit At Matiw, daje obaer*

P**^wł>^r w tyta roarfmk- na tarcic ^ j**, ' ^    - i* i»Bf *łny»lv nasac sasięgają pomw

Qomvdi

►CY

ICgo UCZą

^^^v'^u    ku pracdmiotoiu odnosić Chcąorh zgłębić tę

v\fc>łjutt v\> sob^o Jzkh; tu tyite aiekrorr myśli Autora, %ł*ichi    udutiuu.

vVV    ctęjt:: u\»ai«Iti4aY jxn*\uitexuc_v słyszenie, souk i wk

'^' v jca* <*o&kkv ^rui ^v'^c/vin^ * dn^isii; t1 tiko^rfo uwaiank ^ > •.•. jlł r-A-k^v »f >xa^vk. że u^siiif tc im^' nic (b}| r*ani same t S5cfc*c taitxxo twuuuuft pwdmiottw sewroętriiiycłL Jeśli wo®^ praeicroiYue rwffun&ieii. csii b^i swićjj peeusięti ii do nuucmanBL

^Ł W II t III wvd: swnr je un^in^

vm

vuma i te sic

>c jamo powonienie motr kierować i rządiić ruchami zwierząt, to ^ nie czyniąc rozbioru czuciów¹, wzięli m skutek jednego *mydu te działania, do których się wiele zmydów przykłada”.

jestestwu nie mające żadnego innego zmysłu prórz powonicoja nie¹ dułoby tylko siebie w csuciach, których by doznawało. Postawisz przed nim ciała woniejące, będzie czub tylko siebie, czyli swoję tylko w tym czasie bytność; nie postawia mu ich, mc będzie czub siebie. Nie* zna ono siebie, tylko przez wonie, tylko w woniach; i sądzi siebie być samymi woniami. Toż samo rozumieć o jestestwie nie mąjącym nic więcej, prócz zmysłu słyszenia itd.¹*.

„Nie trudno nam jeszcze uznać tę prawdę co do powonienia i słyszenia. Ale nałóg sadzenia z oka o wielkościach, kształtach, położeniach i odległościach jest tak wielki, re kaidy ma trudność wyobrazić sobie, iżby mógł być czas. w którytn by otworzywszy oczy nie widział tak. jak dziś widzi. Wyobrażenia wielkości, kształtów itd. zdają się być tak ściśle złączone z czuciami kolorów, ie trudno nam wstawić sobie, żeby kiedyś były osobnymi*: i ta jest. jak mi się zdaje, jedna przyczyna, która w tym przesądzie utrzymywać może*⁴*.

vJeśli powonienie i słyszenie nie nadają żadnego wyobrażenia przedmiotów zewnętrznych, to dlatego, te one nie mogąc same z sk ■ hie nic więcej sprawie, jak tvlko^T niejaką* modyfikacją w duszy, nie pokazują jej nic zewnętrznego, Toi samo się dzieje z widzeniem: jeden koniec promienia, błonę jego* siatkową uderzającego, sprawuje czucie; ale to czucie nie odnosi się samo z siebie do drugiego końca tego promienia, to jest do przedmiotu, od którego ten promień przychodzi*; czucie to w oku zostaje, dalej się zgoła me rozciąga i oko

W U i III wytf.; «caucM^m.

¹ Zb^ibc «aie*,

*    2b<dtae: „ik*.

*    itau: ,Tl»i swma fCMMtć o jotesme bk matąęym tm tiicn p(\2ci naysłe djwsii itd,* ak wMukar w w wj*L i r I TH, cni w wyd. * *- IM vfkmt\ Jcu to wkc apra* JopbeZ UoaMaa, profanie at w pora ian^ch akmcl, wf*r*eyca pccti rodbkóę odaooenau pngnpMH

» Y n i Ul: .Uby byty oootwy«i*.

*    Ttwie: «Yyv^n*eswi    festafew ita „ znjajw a»*e“ tern mętwm

tiforHri ikMao

*    Tik w U i III W «ri I:    Oi#‘

*    Aw jęp'⁴ doMa Jcod oU skbee.

W m ynspc ua im* wusmcs kb> «eb aa k»aei ^y|ti

W    mm

m ser

* tiok: JO jest do pnekMio od kcaćego ica lyiiHrcs tkowai

pmdokC ttm