Fronda - Archiwum - Nr 06 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.0pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:9.0pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; Jej Częstochową. Piękna w Sokalu, w Leżajsku cudowną Słynie dobrocią w Bochniej niewymowną: Chełm, Żyrowice, Skąpe i Pajęczne Łaski Jej wdzięczne. Jarosław, Tuchów, Troki, Myślenice, Podkamień, Klewań, Zdziesz i Piotkowice, Co rozdzierają uwikłanych w sidle Czartowskim - Gidle. Piasku, o Piasku, któryś od północy Jest krakowskiemu miastu na pomocy, Twe wota wdzięcznych, kto zliczy śluby Pilen rachuby. Widząc cudownych miejsc w Polsce gromadę Z takieju przyczyny wprzód Studziannę kładę: Tu w zaszczyt obóz toczy nam widomy, Tam - modlitw domu. "141 Kochowskiemu chodzi o to, że we wsi Studzianna około roku 1660 obraz Św. Rodziny zaczął słynąć cudami. W roku 1671 prymas Prażmowski potwierdził cudowność obrazu i w ten sposób Rzeczypospolitej przybył kolejny ważny strategicznie element obrony wschodnich rubieży potężnego Królestwa: "W Studzianny zaś jest fortecą warowną, Basztą Dawida i twierdzą duchowną, Arsenał, w którym na obrony twoje Masz Polsko zbroje. Bramą jest na wschód słońca wystawioną l mocną wieżą, za której obroną Od pogan Polska niewzruszenie wiecznie, Stoi beśpiecznie. Ten antemurał Sarmacyjej dany, Przez brzydkie nigdy nie zwalczon pogany. 75/ Bardzo ciekawą sprawą jest tutaj kwestia Wschodu, który w tekście „Godzinek" (parafrazowanym przez Kochowskiego w pieśni o Studziannej) ma swoje biblijne uzasadnienie. Najprawdopodobniej Kochowski używa „Wschodu" w nieco innym sensie niż my dzisiaj i niż Romantycy. Wschód w okresie staropolskim implikował poniekąd intelektualno-polityczną strategię Polski na arenie międzynarodowej, l tylko tym sensie (sensie zagrożenia wschodniego grożącego Europie, które to ogólnoeuropejskie zagrożenie nadawało Polsce polityczno-militarną misję obrony Europy przed Wschodem) /6/ możemy mówić o przed-romantycznym mesjanizmie Polski. Kiedy się owemu rzekomemu mesjanizmowi bliżej przyjrzymy, okaże się,wówczas, że był on po prostu summą polityczno-militarnej strategii międzynarodowej polityki polskiej, zręcznie wykorzystywaną już wówczas przez polskich polityków dla przeprowadzenia konkretnych interesów politycznch Rzeczpospolitej. Warto choćby wspomnieć o świetnie rozreklamowanej spra- wie zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, czy też powołać się na wieloletnią politykę królów polskich odnośnie Watykanu, gdzie często dla osiągnięcia całkiem wymiernych korzyści powoływano się na europejską funkcję Rzeczpospolitej jako państwa-bufora, państwa-przedmurza chrześcijaństwa. Ale, czy można kwestię polskiego pre-mesjanizmu potrakotwać tylko w kategoriach polityki, odrzucając metafizykę? Otóż nie, bo kłóciłoby się to z faktami, o których mówiłem wcześniej, l tak, jeśli politykę uznać (za najwyższymi autorytetami, a choćby i za Arystotelesem) za drogę dochodzenia do prawdy na poziomie narodów czy państw, to wtedy, w takim ujęciu, szlachecki trybun chwalący koncepcję Polski-przedmurza nie jest ani zadufanym w sobie megalomanem narodowym, ani też zręcznym pragmatykiem politycznym wykorzystującym koncepcję przedmurza do fiskalnych ustępstw ze strony władzy papieskiej. W takim bowiem ujęciu szlachecki trybun dąży do prawdy i jest jej wyrazicielem, bo swój wywód opiera najpierw na metafizyce, odczytując „zadanie" Polski. Mówi więc o faktach i nie musi tych faktów instrumentalnie wykorzystywać. Jeżeli więc przemawia, nazywa z samej głębi doświadczenia. Wyraża owo doświadczenie najbardziej własne, indywidualne (był bowiem w tych różnych przez Kochowskiego przywoływanych miejscach) 171 i zarazem najbardziej zbiorowe doświadczenie, zbiorowe na poziomie wspólnoty (bo wie, zna cel owej zbiorowej religijności, która wyraża - i musi wyrażać! - inne zadanie dla jednej wspólnoty a inne dla drugiej). Jego język wznosi się do języka Psalmów w „Psalmodii polskiej", nie popadając w niezgodę ani z literą Pisma, ani z poglądami filozofów kształtujących myśl europejską. Bo każdy naród jest wybrany, tylko każdy do czego innego! 5. Czy więc tylko Wschód decyduje o "wybraństwie" Polski, Rzeczpospolitej? Trochę tak widzi Polskę i jej rolę na arenie europejskiego ducha Mickiewicz, kiedy z mozołem kreśli w Wykładach Paryskich swoisty plutar-chowy żywot równoległy dwu narodów, cywilizacji i kultur: Polski i Rosji. Dla wiele wiedzącego wieszcza romantycznego takie przeciwstawienie fundowało linię napięć w obrębie rozwoju całej Słowiańszczyzny. Oto znamienna konstatacja poety w tej materii: „Jak w Polsce wybór króla przez masę szlachty był uważany za skutek natchnienia Bożego, tak w Rosyi wierzono w pewien rodzaj przeznaczenia, konieczności fatalnej, kierującej umysły na tego kandydata, który miał być od wszystkich uznany" Owa równoległość, by nie rzecz komparatystyczność sposobu widzenia powoduje „wschodnie" nakierowanie opcji poety. Polska staje się przeciwieństwem Rosji. Nie miejsce teraz mówić o tym dokładniej. Warto jednak dodać tyle, że niedostrzeganie rozwoju Rosji (i Prus) przez zbyt hipnotyczne wpartywanie się Starej Polski w zamierającą Turcję uznaje Mickiewicz za jeden z głównych błędów polskiej polityki (i jedną z przyczyn upadku Rzeczpospolitej). Ale jednak nie tylko kwestia wschodnia decyduje o entelechii czyli istocie FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 85 84 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();