157
156
działanie, opis działania a narracja
TEUN a. van dijk
są dobrze zbudowane, jeśli zdania (lub sądy logiczne) opuszczone istotny, jeśli każde zdanie odnosi się do działania (zdarzenia, stanu) nia dotyczące presupozycji bądź implikowane przez inne zdaiE: będącego warunkiem przebiegu działania, zaś bezwzględnie istot-szące się do działań (z góry zakładamy, że czytanie książki r. ny, jeśli jego zdania odnoszą się tylko do działań stanowiących warun-uprzedniego jej otwarcia). Można też opuścić zdania odnoszące: ki konieczne innych działań. Zważywszy, że normalne sekwencje działań działań nieistotnych (np. zdjęcie płaszcza). Tak więc w nar bardzo rzadko są całkowicie skuteczne, większość bezwzględnie istotnych
jest nieistotne, jesu ode ----
, Va ilościowa obliczaiac stosunki, w jakicn - .
UU “‘U| -------------------- .dącego ani przyczyną, zdaraeń pozostają do siebie nawzajem bądź do ogólnej liczby
sadmeniem innych działań danej sekwencji. Zgodnie z tą definicja: dobnie możemy obliczyć spoistość [density] wypowiedzi
toczona niżej^ wypowiedź jest nadmiernie rozbudołl! jnoszącej s[ą do (lub jej części), badając w wypowiedzi dy
strybucję zdań odnoszących się do działań.
wypowiedzi dotyczącej działania możemy z reguły pomijać zdam- opisów działania to opisy niepełne.
supozycje czy zdania nieistotne. Zdanie jest nieistotne, jeśli oc Te rozróżnienia analityczne można wreszcie uzupełnić charakterysty-
do stanu, zdarzenia lub działania nie będącego ani przyczyną, a: ką ilościową, obliczając stosunki, w jakich zdania dotyczące działania,
......stanu i zdarzeń pozostają do siebie nawzajem bądź do ogólnej liczby
— rdensity] wypowiedzi
• r i • nnturalnei wypowiedzi narracyjnej IV. Struktura i funkcja naturalnej j P
opisem działań:
pokoju Z odświeża • miru.v ^ JUŻ 6 P° P°}udniu- Kiedy ws®:
W poczułem sie tak,
P ącą się do ciała koszulę i położyłem się s:. * .. ^ _
ne za istotne rfZlTaitt °PiSy StanÓW psychicznych J uczud mogą ^ Przvirniemv
pośrednio fen , lnterPretacji pewnych działań, bo wiążące *1*0 Lalania L ’ ze kazda nar™cja jest wypowiedzią odnoszącą się warunkami TT g°rąCa Ze zd^ciem koszuli) i nazwane kowe ’ ®le “e °dwrotme' Potrzebne są nam zatem jakieś dodatnich występują JS ęPnymi‘ W Wielu wszakże PrzykładachKybv intLvinP wyP°wiedzi dotyczące działań, które tłuma-
łaniaThoc oczvw nia’ ^ ŚCi"le mówi^c> są zbyteczne dla opy. 2a' LróznianTem "CZpOZnawame narracJL Kilka względów przemawia
oczywiście mogą one spełniać inne funkcje): i n a r r a TT t 7P°W narrac->i naturalnej
uo) Był to szary, chłód • .. L J1 sztucznej, a rozróżnienie to przywodzi oczywiście na
Poszarzałym od dymu nnw-T ciemnozielone pola posmutniały w ?■ s rozróżnienie między naturalnymi i sztucznymi językami. Narracje
ich odlewni. Szła... naturalne to takie, które występują w naszej normalnej, codziennej roz-
W takich wypadkaeh - a- . (D. H. » jnow.e, gdy opowiadamy sobie wzajemnie nasze doświadczenia osobiste.
sem świata, przyno ^ °^S dzda*ania staje się stosunkowo pek;- gracje sztuczne, podobnie jak sztuczne języki, mają naturę „konstruk-łań. °sząc także charakterystykę scenerii danyc: u 1 występują w swoistych kontekstach „opowiadania historii”. Trzeba
Niekiedy w i t przyznać, że jest to rozróżnienie niejasne, dlatego też należy przedstawić
Przewagi wstTTT 0pisach działań pojawia się tender.: 0'ładniej warunki pragmatyczne.
nad właściwymi PnyCa °Pisów stanów psychicznych i opisów* . ie będziemy się tu starali odpowiedzieć na pytanie, czy „narracja” które mogłyby si°piSairu działań- Mogą tam też wystąpić opis?' -Jest szczególnym aktem mowy12. Wstępna analiza wykazuje, że jej wym (np. naszych tylko w Jakimś alternatywnym świecś' arunki pragmatyczne podobne są do warunków stwierdzania: a wtedy... » Wsz ®aow> wyobraźni, pragnień)- Napisałby dot:In°Wl3cy wie, że p (gdzie p oznacza jakiś sąd logiczny lub zbiór takich racje Wypadki można określić jako sei;:Sądow). zakłada, że słuchacz nie wie, że p, pragnie, aby słuchacz wiedział,
" które uwikłani są iu^| Inne seminarracje to opisy z^ ' '
W
^'iększości opisów Wv ,T' W rok patiensów), takie jakie zna)1 12 Niektóre z argumentów Searle’a (Status logiczny wypowiedzi fikcyjnej. Vlamy zatem kilka t - °W Zamieszczanych W gazetach. ^ zeI°zyła H. Buczyńska-Garewicz. „Pamiętnik Literacki” 1980, z. 2, s. 307—
Uania pewnych katpo ,.^P°'V opisu działania, w zależności od* 'ue s3 przekonujące. Przede wszystkim wypowiedzi narracyjne mogą zawierać (U) . s°ni dodatkowych- l/13 1 wskazujące na określony akt mowy („narrację”), a po drugie, większość
działanie tintencja/cell ' ypowiedzi może funkcjonować jako różne akty mowy, nie zawierając określonych
California, San Diego 1973
. temat pragmatyki narracji j---
a ouauio, sam Opis może mieć kilka odmian. iaiv ..'jjr* Foundations of Narratire Theory dh Pełny, ieili z bi<------- - -
gdzie kato S an ^syc^^Czny/uczucie] [okoliczności], bóżnice między aktami mowy trzeba określać jedynie w kategoriach kon-
p §°rie w klamrach + m U 1 wreszcie nawet „quasi-akty mowy” są aktami mowy. Różnice, o jakich
hadto, sam . 0 kategorie fakultatywne. I °Ul Searle> to różnice semantyczne, a nie pragmatyczne. Kilka innych uwag na
,, m°Ze mieć kilka odmian Tak więc % ma‘ pragmatyki narracji znajdzie czytelnik w: S - Y. K u r o d a, Reflections on
z biegu •' ofe oundations of Narratire Theory from a Linguistic Point of View. University