skanowanie0076

2!. Założenia teorii Deby'a« Hucke'a ograniczają zakres jej stosowalności ponieważ: aj zahsecTbsjje się oddzfcłSywama jonów z fozpuśzcze&riiaeiri

iWZDffdecfetęeaę sity krótkiego zasięgu rczpatrywujac tytkę oddjś^ywcr^d sił kutombowskteh między jonami (Ś uwzgłędrsia -gę porządkujące ctóatóree połc

elektrycznego wprowadzone model chmury jonowej

22.    jonem centralnym może być:

(g) jon o imhAj p&eoiwnym do atmosfer/ jonowi b} tytko anion

0jak?kołwtó jon w roztworze

23.    W bardzo rozcieńczonych roztworach mocnych elektrolitów wraz ze wzrastającym stężeniu elektrolitu:

wprosi proporcjonalnie do stężenia wzrasta , ..pizówódntefwó równoważnikowe

wprosi pfoporcfohairste do slężeńio wsosto pwuródnteiwo Właściwe

c) pozostaje State przewodnictwo równoważnikowe <9 pozostaje stałe przewodnictwo właściwe

24.    Przewodnictw© właściwe elektrolitów jest równe:

§ odwrotności oposy

odwrotń^d stałej proparcjonainofci W prawni OHmG 3G. Przewodnie Iwo właściwe ze wzrosłem stężenia elektrolitów:

J2j no ogół rośnie

dSjJctlci elekłroRtów słcbych przy bardzo dużych ^Stężentech ponownie maleje / _s ~ fęlrośnls wprosi proporcjonalnie \ ^L-^:Ał' d) dia etekrroStów słabych tośnte w całym zakresie stężeń.

31. Teoria Debyta Hucketa stosuje się tylko do:

# elektronów mocnych o stężeniu >0,0) M etekhałStów mocnych o stężeniiK&OlM v.j ©Jef&foiltów słabych bardzo rozcieńczonych d) żadna odp nie jest prawiotowa

32. W czasie pomiaru przewodnictwa roztworów elektrolitów eliminuje się polaryzację elektrod:

f poiyysfem elektrod czernią pteiyncwą §fośu|qc prąd żrnteńny Stosując nsepcHarńe rozpuszczalniki

33. Za braki teorii elektrolitów Arheniusa należy uznać ie:

aj ftfe ^:móina przy jej pomocy opisać roztańczonych fóifworów słabych

@?ró© można pray jej .pomocy opisać itóśdowo gaćhswoniai sie mocnych elektrolitów

tok samo opisuje Jony w lOzfe gazowej jak 5 dćkfej uważa rozpuszczalnik zo Środowisko otejętne

25. Jeśli w ogniwie Galwanicznym Pt j HswO

olmj j ttO{aą> | Hg_ź£J₃£s) j H§ w fl?S średnie aktywność kwasu solnego spadnie dzlesrędokrotól®. ogniwa:

*§Jw8;ainfe

i^śpOdńip

o t IS.2

M, Jeżeli kwas octowy ma stek? dysocjacj: w wodzie równą t*HK to 0.001 molowy roztwór tego kwasu będzie miał pH równe około:

OJ 2    l

b}3

%⁴

22. Który z podanych elektrolitów w roztworze 1 milimetrowym ma największą silę jonowe: sjjifbsfezsnsodu v ( bj "dwuchromian potasu cj siaiczan że<Q2Q jsj /0 skaczon źsioza $j

28. Teoria Arhentusa:

o( wyjaśnia zcdawatejąco żdchowanSe się ajSKtrplIrów słabych

({próżnic# między ©lęktrośtem mocnym I słabym tłumaczy ty&b tóżńym Wapniem dysocjacjl cj wyjaśnia zadowalająco ischowanie się eieklrałJtew mocnych i słabych

29. Przewodnictwo wtaśetwe 0,001 molowego . roztworu octanu sodu w 25 *Ć Wynosi 0,88*10⁴ om tam⁴. Przewodnictwo równoważnikowe tego roztworu fern²mei'^lom'^,> ma wartość:

(W*    ,.rr:    '

l&ł 112 c) »72

M. Prawo rozeseneseń Ostwalda: r0f \vyta2e zależność statej dysocjocp teś® tankcj# stopnia dysocjocfi

/@)wważ3 zwSąsEfc między atopntoro dysecjoc? a CfMterdCto&ft&etfi równawOSnikcsA^tr. ęhaĄre&3 «3b dyśoc|©c|fjcike* tyttej# pt^jyodnJciwo rów^watntfcayd^gd m r&żtwoaeo c; w laacw&iSćKsfihr ne&ońsaeńie dużym, dj można Qt2 praedslaw®!: gsaUćsrm kura JunSEjs* anfema i? a w sateżności aa c A

3S< Roztwory elektrolitów różnią się zasadniczo od roztworów ńfe elektrolitów następującymi własnościami;

aj etekiro&ty vyyk02ują maczrze wyźsz© ciśnienie osnroiyczne

bj «MrtroRy wyfeazufą mniejsże bfcrtgenfe tempefaftwy krzepnięcia 0 elektrody wyfcaz^ą większe podwy^zente Temperokay wezenki

‘ 36. Zgodnie z konwencjo Sztokholmsko dia ogniwa galwanicznego;

@)S£M jest dodofnta. gdy feoteje    cdtowe

pri©fol®gajq śarncMZutni©

^SBM ogMbwa ś zmiana ertiaspii swobodnej moją zącdclprsec^wne

Sną prawympóiognKuiezachods proces uteńfonli lewe ogniwo mg niższy polencjof

37. Szybkość poruszania się jonu w bardzo rozcieńczonym roztworze Jest w stanie ustalonym: oljroleżna ad notęlęhia pćla eiefetrycznega c^.bdwfotnie jsćpasę:c«^,ta!riadoie0.Dicl. >ozpus2cza?ntl:a

cj r>«e jcteży oc fepkośc? rozpussesak^a 3S. W tabeli poniżej podano pK pewnych kwasów

organicznych:

mfówkevvy- pK 3.75

benzoesowy- 4.20