3582278019

psychicznej, społecznej, zawodowej i ekonomicznej przydatności. Od tego czasu zaczęto używać terminu rehabilitacja w dzisiejszym znaczeniu tego słowa. Odtąd obejmuje ona swoim działaniem nic tylko inwalidów wojennych, ale wszystkie osoby niepełnosprawne.

Z czasem słowo rehabilitacja zaczęło tracić swoje pierwotne znaczenie. Zmieniały się i poszerzały cele rehabilitacji. Słowo to nic oddawało już tego wszystkiego co powinno obejmować. U osób starszych celem rehabilitacji nie mogło być przywracanie zdolności do pracy. Nie można było również mówić

0    przywracaniu sprawności dzieciom, które urodziły się z różnymi wadami np. brakiem kończyn.

W języku polskim za najbardziej odpowiednie określenie rehabilitacji, uznano słowo usprawnianie osób niepełnosprawnych. Można go łączyć dowolnie z przymiotnikami, np.: usprawnianie medyczne, usprawnianie psychologiczne, usprawnianie mowy itp.

Pojęcie niepełnosprawność jest jednak różnie rozumiane i definiowane a ludzie niepełnosprawni określani jako osoby z naruszoną sprawnością, inwalidzi, kalecy, ludzie ułomni lub z dysfunkcjami narządowymi, układowymi czy ustrojowymi.

W niniejszej pracy termin osoby niepełnosprawne jest używany w bardzo szerokim znaczeniu obejmującym dzieci i ludzi dorosłych, którzy na skutek wad i chorób wrodzonych oraz chorób nabytych w różnym okresie życia, doznali naruszenia czynności narządów, układów lub całego organizmu. Naruszenie to ogranicza w różnym stopniu ich działanie biologiczne i/ lub społeczne³.

Współcześnie (głównie w nazewnictwie międzynarodowym) pojęcie rehabilitacja jest zastępowane pojęciem fizjoterapia, a rehabilitant fizjoterapeutą.

Pojęcie „fizjoterapia” jest synonimem: fizykoterapii, fizjatrii

1    medycyny fizykalnej. Wszystkie te wyrazy tzn.: fizjoterapia, fizykoterapia ' według Obuchowskicj - 1991 r. str. 10.

9