16.03.2010 r.
Prowadzący;
mgr inż. Michał Jakubczyk
Politechnika Warszawska Wydział Chemiczny Kierunek Technologia Chemiczna Semestr IV, Grupa 3
Chludzińska Anna Nowak Justyna Wereda Olga
Poprawa sprawozdania.
I. Cel pomiarów.
Celem pomiarów jest wyznaczenie przewodności elektrolitycznej x i przewodności molowej A elektrolitu mocnego (HC1) oraz słabego (CH3COOH). Następnie graficzne wyznaczenie wartości granicznej AT dla elektrolitu mocnego oraz wyznaczenie wartości stopnia dysocjacji (X i stałej dysocjacji K* słabego kwasu.
II. Wstęp teoretyczny.
Przewodność elektrolityczna (zwana również konduktywnością) wyrażana jest wzorem
X ~ AR
gdzie 1 i A są parametrami naczynka konduktometrycznego, w którym umieszczamy roztwór elektrolitu, zaś R - opornością roztworu, G - przewodnością roztworu.
Przewodność elektrolityczna jest to zdolność roztworu do przewodzenia prądu elektrycznego. Prąd przenoszony jest poprzez ruch jonów. Przewodność elektrolityczna zależy od rodzaju elektrolitu, temperatury, rodzaju rozpuszczalnika i stężenia elektrolitu. Wpływ stężenia elektrolitu na przewodność elektrolityczną nie jest jednak jednoznaczny. Dla stężonych roztworów elektrolitów, bowiem, przewodność elektrolityczna nie stanowi zależności liniowej w funkcji stężenia, w przeciwieństwie do roztworów rozcieńczonych. Przyczynami występowania tego typu różnic, jest fakt pojawiania się efektów konkurencyjnych zmniejszających przewodność elektrolityczną roztworu, do których należy między innymi wzajemne oddziaływanie jonów, w skutek, czego jony łączą się w pary jonowe lub też tworzą kompleksy. W wyniku sprzeczności tych efektów na wykresie zależności x = f(c) pojawia się maksimum Z tych właśnie względów, nie należy interpretować w prosty sposób zależności przewodności elektrolitycznej od stężenia.