3582320028

Literatura: Szczur - Historia Polski - „Średniowiecze”

Temat: Państwo Mieszka I

Opisy państwa Mieszka I:

1.    Relacja Ibrahima ibn Jakuba

Ibrahim ibn Jakub był pochodzenia żydowskiego i urodził się prawdopodobnie w Hiszpanii.

Urodził się około roku 1912. Wiatach 965-966 odbył podróż do krajów słowiańskich. Dotarł do dworu cesarza Ottona I i tam zrobił opis krajów słowiańskich w oparciu o obserwacje własne oraz opowieści. O państwie Mieszka napisał, że jest najrozleglejszy z krajów słowiańskich i obfituje w dobra. Sąsiadują z tym państwem Rus i Burns.

2.    Opis państwa w „Dagome Iudex”

Dokument nie zachował się w oryginale, a w kopii z około roku 1087. Termin 'Iudex‘ mógł oznaczać sędziego lub pana. Wystawcą dokumentu był Mieszko, jego zona Oda i ich synowie Mieszko i Lambert, dokument datuje się na lata 990-992, był wysłany do papieża Jana XV, którego proszono o wzięcie w opiekę państwo, którymi zarządzań. Dokument ma w sobie błędy, ponieważ był przepisywany minimum dwa razy. Wielką zagadką jest samo 'imię' Dagome, które oznacza Mieszka. Jedna hipoteza mówi o pomyłce paleograficznej. W tamtym czasie władca pisał o sobie w liczbie pojedynczej, więc z Ego Mesco dux mogło powstać Dagome Iudex. Inna hipoteza mówi, że Dagome to zniekształcona forma imienia Dagobert, czyli chrześcijańskiego imienia Mieszka, a Dagome to zbitka imienia Dagobert i Mieszko.

W tekście dokumentu pojawia się nazwa civitas Schinesghe, która oznacza państwo gnieźnieńskie. Wymieniając granice Mieszko mówi: z jednej strony morze, dalej granica z Prusami, potem granica z Rusią aż do Krakowa (ale nie wiadomo, czy Kraków i Małopolska są w granicy państwa mieszkowego). Dowodem na to, że nie należał jest katalog biskupów krakowskich, gdzie trzej pierwsi wymienieni to Prohor, Prokulfi Poppo (rok 1000). Uważa się, że Prohor i Prokulfbyli biskupami czeskimi. Kronikarz czeski Kosmas pisze, że w 999 roku Kraków do Polski przyłączył Mieszko (który jednak nie żył już od 7 lat).

Dagome iudex pomija osobę Bolesława, najstarszego syna Mieszka z jego małżeństwa z Dobrawą. Przyjmuje się, że Bolesław Chrobry był wtedy już niezależnym władcą małopolski (jedna z teorii)

Ramię zbrojne księcia - drużyna. Mamy dwa przekazy mówiące o niej:

1.    Ibrahim ibn Jakub pisał, że Mieszko bardzo dbał o swoją drużynę, wypłacał żołd za każde narodzone dziecko od jego urodzenia, bez względu na płeć i płacił za nich prezenty ślubne dla ojca dziewczyny bądź małżonki syna.

2.    Gall Anonim pisał o wielkiej liczbie i rozmieszczeniu w głównych grodach państwa wojska Bolesława Chrobrego.

Większość konfliktów zbrojnych z tamtego czasu były to konflikty ze wschodnimi marchiami Niemieckimi. Informacje na ten temat czerpiemy z kroniki Titmara, biskupa, syna Zygfryda z Walbek, który brał udział w bitwie pod Cedynią. Matką Titmara była Kunegunda. Sam Titmar uzyskiwał znamienite wykształcenie w niemieckich klasztorach. Sama kronika jest opisem dziejów książąt Saskich.

W 972 roku doszło do starcia z margrabią Hodonem (bitwa pod Cedynią), przekaz ten przywołuje brata Mieszka - Czcibora, który wygrywa bitwę pod Cedynią. Sporne jest określenie „[Mieszko] płacił trybut aż po rzekę Wartę”. Można je interpretować jako trybut za podbite tereny Pomorza lub jako trybut za podległość całego państwa. Inną sprawą sporna jest miejsce bitwy, ponieważ pod przyjętą do ogólnej wiadomości Cedynią archeolodzy niczego nie znaleźli.

W roku 981 książę ruski Włodzimierz najeżdża na Grody Czerwieńskie i zajmuje je. W rocznikach ruskich jest zapiska, że tego lata Włodzimierz poszedł ku Lachom i zajął Przemyśl i inne grody.