POJĘCIE ADM. PUBL. Adm. jest działalnością trwałą, celową i planową. Pojęcie adm publ. jest szersze od pojęcia adm pań i obejmuje ono nie tylko pań podmioty adm, ale również pozostałe podmioty spełniające funkcje tejże adm W teorii wyróżnia się adm publ. w ujęciu; 1) organizacyjnym (podmiotowym) stanowi wtedy ogół podmiotów adm a więc org. adm i inne podmioty wykonujące określone funkcje z zakresu adm publ. 2) materialnym (przedmiotowym) jest to działalność pań. której przedmiotem są sprawy adm albo inaczej zadania i kompetencje w zakresie władzy wykonawczej, 3) fonnalnym jest to działalność wykonywana przez podmioty adm bez względu na to, czy ma ona charakter adm czy też nie ma tego charakteru.
TYPOWE CECHY ADM. PUBL. a) adm. jest zjawiskiem społecznym Przedmiotem adm. jest współżycie społeczne. Adm musi zajmować się sprawami wspólnoty i członkami tej wspólnoty, b) adm cechuje aktywność, inicjatywa, działalność ukierunkowana na przyszłość - ta cecha występuje wyraźnie, gdy adm wykonuje ustawy. Jest to zasadnicza cecha adm która odróżnia ją od wymiaru sprawiedliwości, c) adm podejmuje konkretne środki do uregulowania spraw jednostkowych i urzeczywistnienia określonych przedsięwzięć - ta cecha odróżnia adm. od ustawodawstwa.
RÓŻNE POSTACIE ADM. PUBL. Wyróżnia się adm.: 1) władczą zwierzchnią charakteryzuje ją pr. wydawania jednostronnych aktów pr. 2) nie władczą - zawiadowczą działa przy pomocy śr. pr. cyw. bądź działań faktycznych, lub podział na adm. 3) władczą - adm wkracza, przy użyciu śr. władczych integruje w sferę pr. obywatela, ogranicza jego wolność bądź własność, gdy nakłada na niego obowiązek, w jakiś sposób go obciąża, 4) świadczącą - zapewnia ona obywatelowi określone lub inne korzyści.
ROZGRANICZENIE MIĘDZY PR. ADM. A INNYMI GAŁĘZIAMI PR. 1) a pr. konst - pr. adm jest skonkretyzowanym pr. konst. NP konst. stanowią punkt wyjścia dla NP adm dotyczy to zwłaszcza regulacji pr. dotyczącej ustroju adm 2) a pr. cyw. ujmowane jest jako rozgraniczenie pr. publ. a pr. prywatnego.
Podział praw wg teorii: a) t. interesu - pr. publ. służy interesowi publ. a pr. prywatne urzeczywistnia interesy prywatne, b) t. podporządkowania - jako kryterium przy muje charakter stos. praw. Gdy występuje stos. prawnej nadrzędności pań i podporządkowania obywatela, to wtedy mamy do czynienia z pr. publ. a gdy zaś pozycja strony stosunku pr. jest równa to wtedy chodzi o pr. prywatne, c) t podmiotu - inaczej teoria spraw specjalnych, do pr. publ. należą te NP które uprawniają lub zobowiązują podmioty dysponujące władztwem pań zaś NP które mogą uprawniać lub zobowiązywać każdego należą do pr. pryw.
STOSUNEK ADM. - PR. Stos. między pań. i działającymi w jego imieniu podmiotami adm publ. a obywatelami i innymi podmiotami oparte są na NP adm i dlatego te stosunki nazywa się stos. adm - pr. Stos. adm. pr. różni się od stos. cyw. pr. tym, że adm działa władczo.
ELEMENTY STOSUNKU ADM. - PR. 1) przedmiot - leży zawsze w sferze prawem określonych zadań adm publ. 2) podmiotami - są zawsze org. adm upoważniony do żądania określonego zachowania się albo świadczenia; i podmiot (os. fiz. lub pr. jednostka adm),do którego skierowany jest nakaz lub zakaz albo który żąda określonego zachowania się od org. adm 3) treść (obowiązki i uprawnienia) mogą polegać na działaniu, znoszeniu lub zaniechaniu. Obowiązki i uprawnienia mają w zasadzie charakter osobisty i nie mogą być przenoszone na inne os., wygasają z chwilą śmierci os. obowiązanej lub uprawnionej.
Obowiązki i uprawnienia, będące treścią stos. adm. pr., mogą polegać na działaniu, znoszeniu lub zaniechaniu. O tym jakie obowiązki mogą być nałożone i jakie uprawnienia mogą być przyznane, przesądzaj ą przepisy pr. mat. nie może być dowolności.
RODZAJE STOSUNKÓW ADM. - PR. 1) stosunki adm pr. wywołujące skutki na podstawie NP mat. 2) stosunek adm pr. proceduralny ma charakter stosunku czasowego, przejściowego. Podstawą pr. tego stosunku są normy proceduralne. Stosunek ten nawiązany zostaje z chwilą wszczęcia postęp, adm a wygasa z momentem wydania ostatecznej decyzji adm 3) proceduralny stosunek spomo adm podstawą pr. tego stosunku są przepisy pr. dopuszczające zaskarżenie aktów adm do sądu. Stosunek ten trwa od chwili zaskarżenia aktu adm. do czasu wydania orzeczenia, 4)