3582324802

ANALIZA CHEMIGNA BIOMOLEKUŁ

cz.l

Promieniowanie elektromagnetyczne (fala elektromagnetyczna) - rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie pola elektromagnetycznego. Zaburzenie to ma charakter fali poprzecznej, w której składowa elektryczna i magnetyczna są prostopadłe do siebie a obie są prostopadłe do kierunku rozchodzenia się promieniowania. Oba poła indukują się wzajemnie - zmieniające się pole elektryczne wytwarza zmienne pole magnetyczne, a zmieniające się pole magnetyczne wytwarza zmienne pole elektryczne. Źródłem pola EM jest poruszający się ładunek elektryczny. Gdy ładunek jest przyspieszany, jest emitowane promieniowanie elektromagnetyczne. Najczęściej źródłem tego promieniowania jest ładunek wykonujący drgania.

Spektroskopia - nauka o powstawaniu i interpretacji widm powstających w wyniku oddziaływań wszelkich rodzajów promieniowania na materię rozumianą jako zbiorowisko atomów i cząsteczek. Spektroskopia jest też często rozumiana jako ogólna nazwa wszelkich technik analitycznych polegających na generowaniu widm.

Obiektem spektroskopii mogą być rożne formy promieniowanie, cząstki, fale. Ponadto, z powodu różnych metod badawczych, spektroskopię dzieli się ze względu na zakres parametrów fizycznych badanego zjawiska. Stąd wynika poniższa klasyfikacja:

•    Spektroskopia promieniowania elektromagnetycznego:

o spektroskopia Ramana o spektroskopia IR o spektroskopia UV-VIS o spektroskopia fourierowska o spektroskopia rentgenowska o spektroskopia NMR o spektroskopia EPR

o FC5 - Spektroskopia korelacji fluorescencji o spektroskopia dielektryczna o spektroskopia plazmowa o dichroizm kołowy

•    Spektroskopia dotyczącą substancji (cząsteczek i cząstek):

o spektroskopia elektronowa o spektroskopia neutronowa o spektroskopia sił atomowych

•    Spektroskopia fal mechanicznych

o spektroskopia akustyczna

Prawo Lamberta-Beera - opisuje pochłaniane promieniowania elektromagnetycznego przy przechodzeniu przez częściowo absorbujący i rozpraszający ośrodek.Prawo to głosi, że stopień atenuacji (uwzględniającej absorpcję oraz rozpraszanie) światła jest proporcjonalny do grubości warstwy i jej własności optycznych, np. w przypadku roztworów należy uwzględnić stężenie molowe czynnika powodującego pochłanianie. Ogólnie mówiąc, prawo to jest spełnione dla wiązki światła: a) monochromatycznej, b) skolimowanej, chociaż jest często używane także dla sytuacji wąskich przedziałów pasmowych, zwłaszcza jeżeli zależność spektralna atenuacji nie jest silna w tym paśmie. Rejestrowane natężenie /o jest natężeniem również monochromatycznym i skolimowanym. Wartość końcowa natężenia promieniowania k jest mniejsza od /o o wartość natężenia promieniowania pochłoniętego (zaabsorbowanego). Jest kilka metod w jakie to prawo może być matematycznie sformułowane:

A = ale    Gdzie:

•    A - absorbanda

li = 10~^Qfc

•    f₀ - natężenie światła padającego na ciało

•    li- natężenie światła po przejściu przez ciało

•    / - droga jaką pokonuje światło w ciele.

•    c - stężenie molowe substancji absorbującej w

roztworze

• a - współczynnik absorpcji zwany poprawnie

absorbancją mobwą

1