3582326796

PODEJŚCIA;

•    Środowisko jako naturalne miejsce rozwoju człowieka

W tym podejściu człowiek pojmowany jest jako istota BI OSOGO KULTUROWA- jest to osoba dla której w procesie rozwoju istotne jest środowisko naturalne i jej fizyczny rozwój, środowisko społeczne, w którym wzrasta i środowisko kulturowe, które propaguje określone wartości i normy.

Te 3 płaszczyzny wspomagają rozwój człowieka. W tym podejściu środowisko jest ujmowane jako podłoże, z którego człowiek czerpie informacje, wzory, które może naśladować, ale także energię. Środowisko powoduje, że mamy siłę podejmować wyzwania.

Wyróżnia się w nim 2. kierunki metodologiczne:

1.    Kierunekpsychopedagogiceny - który zwraca się na interakcje - bezpośredni kontakt z wychowaniem, ponieważ środowisko jest utożsamiane z interakcja między wychowawcą a wychowankiem. Podstawowym zadaniem dla pedagoga jest diagnoza wychowanków. Wychowawca musi poznać możliwości swoich wychowanków, poznać ich lęki, oczekiwania, niepokoje, ale również musi zobaczyć, jakie mają możliwości przystosowania się do środowiska, w którym funkcjonują. Tak sporządzona diagnoza daje nam materiał do tego, żeby praktycznie wspomagać rozwój wychowanka. Pedagog powinien pomagać wychowankowi w procesie samorozwoju, samorealizacji, a także w procesie samoakceptacji. Zadaniem pedagoga jest to, aby wychowanek osiągnął szczęście.

2.    Kierunek socjopedagogiany - w tym kierunku prowadzi się pomiary środowiska, które są dokonywane za pomocą skal zmienników, które mają na celu udoskonalenie środowiska w taki sposób, aby rozwój jednostki nie był zakłócony. Wynikiem badań są opisy modelowych instytucji wychowawczych, które mają stwarzać warunki rozwoju. Powstają tutaj monografie instytucji, analizy demograficzne i statystyczne oświaty, kultury, opieki zdrowotnej. Celem tej monografii jest wskazanie czynników, które mogą zakłócać rozwój i tych które je wspomagają. W tym kierunku pedagogicznym zadaniem pedagoga jest wprowadzenie zmian w środowisko. Pedagog powinien być liderem środowiska, powinien organizować akcje wspierające wychowanka i środowisko. Badanie środowiska służy temu, żeby niwelować zagrożenia, które w tym środowisku występują oraz wzmacniać te elementy które mogą rozwój wspomagać.

•    Środowisko jest źródłem bodźców stymulujących rozwój człowieka

To relacja miedzy wychowawcą a wychowankiem, która ma charakter przyczynowo-skutkowy. Wychowawca wpływa na wychowanka. Podstawowym podmiotem diagnozy jest wychowanek i jego rozwój. Musimy zbadać poziom rozwoju wychowanka, z drugiej strony zdiagnozować środowisko pod kątem tych bodźców, które maja największy wpływ na rozwój człowieka - te bodźce muszą być zgodne z przyjętym ideałem wychowawczym, które funkcjonują w danym środowisku i kulturze. Zadaniem pedagoga jest takie organizowanie środowiska, żeby dostarczało ono pożądanych bodźców, żeby tworzyło sytuacje do prawidłowego rozwoju człowieka, aby dawało zachęty do działania, aktywności w tym środowisku. Organizuje się je po to, aby rozwój człowieka przebiegał intensywnie (kwestie wolontariatu, kontaktu ze sztuką, muzyką - aby otworzyły się na jego talenty i aby chciał funkcjonować w tej kulturze). W pedagogice tradycyjnej istnieje założenie, że dorośli ludzie -starsze pokolenie - jest przekazicielem wiedzy, norm, wartości, które są uznawane w danej kulturze, i to starsze pokolenie na drodze transmisji właśnie te normy, wartości przekazuje młodszym