3582380135

Elektrochemiczne przygotowanie elektrod tlenek miedzi/polipirol/zredukowany tlenek grafenu do

nieenzymatycznej detekcji glukozy

Odpowiedź prądowo - napięciowa bioczujnika C u _x 0/P Py/r G 0/G C E    w roztworach:    0,1 M

PBS(niebieska krzywa) w obecności: ImM glukozy (czerwona krzywa), 2mM glukozy (zielona krzywa) z szybkością przemiatania 50 mVs'^]

Woltamperogram    poszczególnych

bioczujników GCE (czarna krzywa), rGO/GCE (niebieska krzywa), PPy/rGO/GCE (czerwona krzywa) Cu_xO/PPy/rGO/GCE (zielona krzywa) w wodnym roztworze 0,1 M KCI, przy szybkości przemiatania 5 mVs'^]

Celem projektu było przygotowanie nieenzymatycznego bioczujnika do detekcji glukozy oraz zbadanie jego odpowiedzi napięciowo prądowej na zmiany stężenia glukozy w roztworach 0,1 M PBS-u zawierających określone stężenia glukozy.

Jako elektrodę roboczą wybrano elektrodę z węgla szklistego(GCE). Jej powierzchnia została zmodyfikowana poprzez elektrochemiczne osadzenie następujących związków: zredukowanego tlenku grafenu (rGO), polipirolu (PPy) oraz tlenku miedzi (Cu_xO).

BF rGO/GCE		PPyrGO/GCE	Nanocząsteczki m i e dzi/PPyrGO/GCE	Mm CuxO/M/rGÓ/GCF

«4P*fe*a|A]

0 cl po w i ed ź prąd owo-n a p ięc io wa bioczujnika Cu_xO/rGO/GCE w wodnych roztworach 0,1 M PBS(niebieska krzywa) oraz w obecności 1 mM glukozy (czerwona krzywa) z szybkością przemiatania BOmys'¹

Woltamperogram przedstawiający zmiany jakie zachodzą w odpowiedzi bioczujnika podczas utleniania nanocząsteczek w roztworze 0,1 M NaOH, z szybkością przemiatania 50    nW-s’¹, w zakresie

potencjałów od -0,5 V do +0,3 V w ciągu 40 cykli

Dodatkowo, w celu zrozumienia działania    bioczujnika

przygotowano    bioczujniki

pomijając    pewne struktury

osadzania.

Bi oczu j n i k    składający się z

warstwy tlenku miedzi (Cu_xO) oraz zredukowanego tlenku grafenu    (rGO) wykazuje

powinowactwo w kierunku glukozy w roztworze 0,1 M PBS-u, zawierającego 1 mM glukozy.

Jego czułość wynosi 304 pA-crrr '■mM'¹.