3582428723

Mana Maciejewska, I rok biologia stacjonarna

Wyznaczanie stałej dysocjacji kwasu mlekowego metodą potencjometryczną

Wstęp teoretrczn v

Według teom Arhemusa kwaśny smak kwasów spowodowany jest tym, ze w roztworze wodnym jest więcej jonow wodorowych mz wodorotlenowych, a więc zgodme z tą teoną jako kwasy uważano substancje, które w roztworze wodnym odczepiają jony wodorowe, a jako zasady - substancje, które odczepiąjąjony wodorotlenowe:

Kwas: HAH' + A

Zasada h&(OH) ->Af? ' +OH '

Neutralizacja HA + Me (OH)Me 'A +H^O

Teoria Arhemusa okazała się jednak niewystarczająca, aby wytłumaczyć zasadowe właściwości związków, które me posiadają grupy wodorotlenowej Dopiero teoria Lowrego-Bronsteda wytłumaczyła te właściwości- według mej kwasem można nazwać każdy protonodonor cząsteczkowy, kationowy lub amonowy, zasada jest natomiast protonoakceptorem Reakcją jonizacji kwasu jest reakcja przemesiema protonu pomiędzy mocniejszym kwasem i słabszą zasadą z wytworzeniem pary sprzężony „kwas*sprzęzona zasada" o mniejszej rozmcy mocy.

Kwas i + Zasada ₂ —» Kwas ₂ + Zasada₂ Np. NH₃ + HNO3 -> NH_ą* + NO{

Rolę zasady może przejąć rozpuszczalnik S o własnościach protonoakceptorowych zwany protolitycznym W takim przypadku, przebieg reakcji jonizacji kwasu HA można zapisać

HA+S++SH* +A

Trzecią ważną teoną kwasowo-zasadową jest teona Lewisa, mówiąca o tym, ze kwasem nazywamy każdą cząstkę posiadającą lukę elektronową i zdolną do występowania w roli akceptora pary elektronowej w tworzącym się wiązaniu donorowo-akceptorowym Zasadą zatem nazywamy każdą cząsteczkę posiadającą wolną parę elektronową lub parę n elektronów, która może byc donorowana z wytworzeniem wiązania donorowo-akceptorowego

\NH, +OBF>->>HV ByF