Wydział Informatyki |
Data: |
Katedra Mediów Cyfrowych i Grafiki Komputerowej |
04.04.2016r. |
Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki | |
Ćwiczenie nr 2 |
Prowadzący: |
Temat: Twierdzenie Thevenina oraz twierdzenie o maksvmalnei |
dr inż. WiktorJakowluk |
mocy | |
Zespół: |
Ocena: |
Twierdzenie Theveniana
Twierdzenie Thevenina nazywane również twierdzeniem o zastępczym źródle napięcia wykorzystuje się przy rozwiązywaniu liniowych układów elektrycznych.
Zostało sformułowane niezależnie od siebie przez Hrmann'a von Helmholtz’a w 1853r. oraz Leon'a Charles'a Thevenin’a w 1883 roku.
Mówi ono, że dowolną liniową sieć prądu stałego o dwóch zaciskach można zastąpić obwodem równoważnym, złożonym ze źródła napięcia i szeregowo połączonego rezystora.
Mimo iż z punktu widzenia zacisków obwód zastępczy jest równoważny, to jednak jego budowa wewnętrzna i właściwości obwodu są zupełnie różne z obwodem oryginalnym.
Dwa główne zastosowania twierdzenia Thevenina:
• Znalezienie dowolnego napięcia lub prądu w liniowej sieci z nieograniczoną ilością źródeł zasilania,
• Obserwacja dowolnego fragmentu obwodu poprzez zastąpienie pozostałego obwodem równ oważnym.
Przykład:
Twierdzenie o mocy maksymalnej
Twierdzenie o maksymalnej mocy przekazywanej ze źródła mówi, że jeżeli rezystancja obciążenia równa jest rezystancji wewnętrznej źródła zasilającego, to w obciążeniu wydzieli się maksymalna moc.
Moc maksymalna będzie rozpraszana na rezystancji obciążenia, kiedy rezystancja ta jest równa rezystancji Thevenina/Nortona obwodu zasilającego. Jeśli rezystancja obciążenia jest mniejsza lub większa od rezystancji Thevenina/Nortona źródła zasilającego, rozpraszana na niej moc będzie mniejsza od maksymalnej.
Ogólnie moc elektryczna w obwodzie prądu stałego wyraża się wzorem P=U-1.