3582468982

Najważniejsze cechy architektury barokowej ilustrowane wybranymi obiektami i zespołami.

Umownie architektura barokowa obejmuje XVII i część XVIII wieku.

Charakterystycznymi cechami były:

-    obfitość dekoracji

-    ekspansywne krzywolinijne formy -wyczucie bryły

-    upodobanie wielkiej skali

-    upodobanie rozległych perspektyw

-    preferowanie złożonych kompozycji przestrzennych.

Budowle barakowe występują na terenie całej Europy i Ameryki Łacińskiej. Sa jednak bardzo różnorodne, związane z lokalnymi tradycjami i uwarunkowaniami. Łączy je jednak jeden wspólny element, którym jest tzw. kapryśność, przesada i brak logiki. Charakterystyczny dla Baroku jest wariabllizm - tendencja, aby każda budowla była oryginalna. Nie sporządzano kopii. Stawiano na indywidualny styl architektoniczny, typ zdobień i rozwiązań technicznych Przykłady architektury barokowej:

-    Colonnata w Palazzo Spada

-    Wnętrze bazyliki św. Jana na Lateranie

-    Katedra w Turynie

-    Kościół San Giuseppe w Mediolanie

-    Zespół pałacowy Wersalu

-    Pałacyk myśliwski Stupinigi

-    Katedra św. Pawła w Londynie

-    Katedra w Santiago de Compostella

-    Bazylika św. Piotra w Rzymie

-    Bazylika II Gesu w Rzymie

2.Zespół bazyliki św. Piotra i jego znaczenie dla sztuki i architektury baroku (wnętrza: konfesja, dekoracja filarów kopuły i obejścia, ołtarz oraz place przed bazyliką).

Program ideowy.

Kopułę bazyliki zaprojektował Michał Anioł. Bazylika miała formę kościoła centralnego, spowodowało to złe wykorzystanie przestrzenie. W tamym czasie budowano kościoły pielgrzymkowe, które znacznie lepiej wykorzystywały dana przestrzeń. Koniecznością stała się rozbudowa, której podjął się Carlo Moderna. Dobudował dwa przęsła i wielki przedsionek. W projekcie została wykorzystana kompozycja ściany.

Fasada bazyliki zdobiona jest attyką, w której znajdują się okna i 12 rzeź symbolizujących apostołów.

(Wnętrze św. Piotra)W centralnej części kościoła, pod kopułą, znajduje się ołtarz główny, tzw. Papieski nad nim wykonany z brązu barokowy baldachim zaprojektowany pmez Berniniego na polecenie papieża Urbana VIII. Brąz do wykonania konfesji św. Piotra pochodzi z belkowania przedsionka rzymskiego Panteonu. Cztery kolumny podtrzymujące baldachim o wysokości 28,0 m mają charakterystyczne dla baroku skręcone trzony. Ołiarz znajduje się ok. 7,0 m nad grobem św. Piotra Pomnik ten zaciera granice między archiłekurą a rzęźbą. Miedzy spiralnymi kolumnami na górze rozpięły został brązowy lambrekin, całość nakrywa dynamiczne zwieńczenie (gigantyczne przerywane woluty podtrzymujące glob ziemii). Kompozycja jesł bardzo dynamiczna . Spiralna forma kolumn nawiązywała do kolumn ołiarza głównego ww starej baylice św. Piolra, które były wierna kola skradzionych ze świątyni Salomona (jerozolima) podpór. Konfesja ła miała być połwierdzeniem splendoru wyznania rzymskokałolickiego, symbolicznym zwycięslwem nad pogańsiwem ijudaizmem. Kaiedra święiego Piołra (izw. Tron św. Piotra). Wzniesienie koniesji