1. Znajomość pojęć: wskaźnik zagęszczenia
Wskaźnik zagęszczenia gruntów Ujest miernikiem charakteryzującym jakość zagęszczenia nasypu:
_Pim
P dnas-gęstość objętościowa szkieletu gruntu w nasypie p d$ -maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego
Jest to stosunek gęstości objętościowej szkieletu gruntu w nasypie do maksymalnej wartości pds uzyskanej w warunkach normalnych
Stopień zagęszczenia gruntów niespoistych ID jest to stosunek zagęszczenia występującego w stanie naturalnym do największego możliwego zagęszczenia danego gruntu.
Stopień plastyczności jest to stosunek różnicy wilgotności naturalnej danego gruntu i granicy plastyczności do różnicy granicy p łynności i granicy plastyczności
Wskaźnik plastyczności w % jest to różnica pomiędzy granicą płynności i granicą plastyczności naprężenia pierwotne poziome i pionowe (jak się oblicza)
Wartość pionowej składowej naprężenia geostatycznego wyznacza się ze wzoru:
p- gęstość objętościowa gruntu w każdej warstwie i hj-miąższość poszczególnych warstw i g- przyśpieszenie ziemskie
Wartość poziomej składowej naprężenia geostatycznego oyx oblicza się ze wzoru:
Syx= Syy=K0 Syj
Ko-współczynnik parcia bocznego w spoczynku,
Oy2-pionowa składowa naprężenia pierwotnego.
Wilgotnością optymalną wopt nazywamy taką wilgotność, przy której w danych warunkach ubijania można osiągnąć największe zagęszczenie gruntu, a więc maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego pdmax.
Konsolidacja to proces równoczesnego zmniejszania się zawartości wody i objętości porów w gruntach pod wpływem przyrostu naprężeń. (Jeżeli pory są całkowicie wypełnione wodą, lecz jej odpływ jest niemożliwy, to przyłożone obciążenie powoduje zwiększenie ciśnienia wody w porach, nie powodując wzrostu naprężenia efektywnego o'. Cząstki gruntu nie ulęgają przesunięciu i konsolidacja nie występuje).
Ściśliwość to cecha gruntu polegająca na zmniejszaniu się jego objętości pod wpływem przyłożonego obciążenia.
Kurzawka, ruchome piaski - jest to drobnoziarnisty luźny osad, np. piasek lub muł wymieszany z wodą, o konsystencji galarety, słabo związany z gruntem. Na skutek oddziaływania przepływającej wody następuje upłynnienie gruntu (grunt zachowuje się jak ciecz). Infiltrująca woda może też powodować kolmatację, tzn. proces wymywania i osadzania drobnych cząstek w przestrzeni porowej gruntu.
Sufozją to zjawisko polegające na wynoszeniu przez filtrującą wodę drobnych cząstek gruntu (przesunięcie ich na inne miejsce lub wyniesione poza obręb gruntu). W rezultacie sufozji powiększają się pory, wzrasta współczynnik filtracji i prędkość wody. Woda o większej prędkości może poruszać coraz większe ziarna gruntu i powodować dalszy rozwój procesu sufozji, aż do utworzenia się kawern lub kanałów w gruncie. Zjawisko przybiera wtedy cechy przebicia hydraulicznego. Sufozją występuje wtedy, gdy zostanie przekroczony ikr lub prędkość krytyczna vkr.
k- współczynnik filtracji