PENICYLINY i inhibitory B-laktamaz
• B-laktamy:
• Penicyliny
• Inhibitory B-laktamaz
• Cefalosporyny
• Karbapenemy
• Monobaktamy
Penicylina G -> liczne wady:
• względna niestabilność w kwasie żołądkowym
• wrażliwość na inaktywację przez (j-laktamazy
• nieskuteczność wobec wielu klinicznie ważnych bakterii G-Konieczność udoskonalenia antybiotyku -> powstanie penicylin półsyntetycznych
Klasyfikacja:
Penicyliny naturalne
Penicyliny półsyntetyczne
3. Penicyliny oporne
5. Penicyliny przeciw Psęudomonas Ąęruginosa
a. Ureidopenieyliny
- piperacylina
- azlocylina
b. Karboksypenicyliny
- karbenicylina
- tikćLrcyjjna
6. Penicyliny oporne na B-laktamazv
Budowa chemiczna
• Cząsteczka aktywna: kwas 6-aminopenicylanowy
• Zbudowany z pierścienia tiazolidynowego, połączonego z pierścieniem P-laktamowym, który posiada drugorzędową grupę aminową z łańcuchem bocznym R, łańcuch boczny R - odpowiada za aktywność mikrobiologiczną i część właściwości farmakokinetycznych
Właściwości fizykochemiczne
• Zależą od podstawnika R i kationów użytych do stworzenia soli
• Penicyliny naturalne: biały lub bezbarwny krystaliczny proszek, bezwonne lub słaby zapach
• Słabe kwasy organiczne
• Zwykle jako sole potasowe lub sodowe wolnego kwasu
• Hydrofilne, w różnym stopniu rozpuszczalne w wodzie
• W suchej, krystalicznej formie penicyliny są stabilne, ale gwałtownie tracą swoje właściwości w wyniku rozpuszczenia
• Kwaśna hydroliza ogranicza biodostępność większości penicylin podawanych doustnie, (wyj. penicyliny izoksazolilowe, penicylina V)
Mechanizm działania
• Zahamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii na ostatnim etapie syntezy peptydoglikanu
• Penicyliny hamuia aktywność PBPs (Penicilin Binding Proteins - enzymów o charakterze transpeptydaz, karboksypeptydaz, endopeptydaz). PBPS są zaangażowane w syntezę i remodelowanie ściany komórkowej. Katalizują tworzenie się wiązań krzyżowych łańuchów glikopeptydu, które formują ścianę komórkową bakterii i ją wzmacniają.
• Penicyliny wykazują strukturalne podobieństwo do jednej z form konformacyjnych D-alanylo-D-alaniny końca peptydu prekursora; reakcja z transpeptydazą uniemożliwia dalszą budowę ściany bakterii
• Związanie z p-laktamami utrata aktywności -> brak możliwości dalszej syntezy ściany komórkowej
• Podatność na penicyliny zależy od:
- powinowactwa do PBP
- zdolności do penetracji błony
- oporności na ^-laktamy
• Różnica w podatności bakterii G+ i G- wynika z:
- różnic w PBPs
- różnej ilości peptydoglikanu
- nikłej zdolności leku do penetracji zewnętrznej błony wytwarzanej przez bakterie G-
- oporności leku na różne rodzaje p-laktamaz
• Działanie bakteriobójcze tylko na rosnące koloniel (w fazie logarytmicznego wzrostu)