Wiodące elementy metodyki badania... 141
Procedury szacowania ryzyka, jakie powinien przeprowadzić biegły rewident w celu poznania jednostki i środowiska, to12:
- zapytania do kierownictwa i innych osób,
- procedury analityczne,
- obserwacja i inspekcja.
W wypadku badania jednostki po raz kolejny biegły rewident może skorzystać z informacji uzyskanych w poprzednich okresach, ale powinien ustalić, czy nie nastąpiły zmiany wpływające na przydatność tych informacji.
Ważnym elementem badania sprawozdania finansowego jednostki jest poznanie branży, przepisów oraz innych czynników wpływających na sprawozdanie finansowe jednostki, ze szczególnym uwzględnieniem założeń koncepcyjnych sprawozdawczości finansowej. Okoliczności te mają bowiem wpływ na ryzyko działalności gospodarczej, które ma szerszy zakres niż ryzyko wystąpienia istotnej nieprawidłowości sprawozdania finansowego. Ryzyko działalności gospodarczej wywołuje konsekwencje finansowe, ma więc wpływ na sprawozdanie finansowe.
W toku badania biegły rewident powinien oszacować ryzyko wystąpienia istotnej nieprawidłowości sprawozdania finansowego oraz stwierdzeń dotyczących grup transakcji, sald kont i ujawnianych informacji. Następnym krokiem jest analiza rozpoznanego ryzyka i ustalenie, czy jest ono duże.
Tabela 4. Związki zachodzące między składnikami ryzyka badania
Ryzyko nieodłączne |
Ryzyko kontroli | ||
Wysokie |
Średnie |
Niskie | |
Wysokie |
Najniższe |
Niższe |
Średnie |
Niższe | |||
Średnie |
Niższe |
Średnie |
Wysokie |
Niskie |
Średnie |
Wyższe |
Najwyższe |
Uwaga: pola zacieniowane dotyczą możliwego do przyjęcia ryzyka przeoczenia. Źródło: Normy wykonywania zawodu biegłego rewidenta, s. 82.
Istotność wiąże się ściśle z ryzykiem badania, gdyż jest ona odwrotnie proporcjonalna do poziomu tego ryzyka. Im wyższy jest poziom istotności, tym niższy jest poziom ryzyka badania i vice versa. Te zależności muszą w efekcie zostać uwzględnione przy określeniu rodzaju, czasu przeprowadzenia i zakresu procedur badania. Pomiar ryzyka badania musi uwzględniać szacowanie poszczególnych jego składowych:
12 Ibidem, s. 367.