C. Ze względu na strukturę polimery dzieli się na:
- bezpostaciowe (amorficzne),
- częściowo bezpostaciowe, a częściowo krystaliczne (rys.2).
Polimery o wyższym stopniu krystaliczności (im więcej kryształów w danej objętości polimeru, tym wyższy stopień krystaliczności) mają większą gęstość, sztywność i wyższą temperaturę mięknięcia w stosunku do polimerów bezpostaciowych lub o małym stopniu krystaliczności. Stopień krystaliczności określa udział fazy krystalicznej w stosunku do fazy amorficznej; może wynosić od 10 do 90%.
D. W zależności od przeznaczenia tworzywa sztuczne dzieli się na:
- konstrukcyjne do wytwarzania określonych przedmiotów,
- elastoplastyczne (folie),
- adhezyjne (kleje),
- powłokowe (farby i lakiery),
- włóknotwórcze,
- porowate (pianki i gąbki),
- specjalne (wymieniacze jonowe).
3. Charakterystyka i zastosowania wybranych tworzyw sztucznych
Tworzywa sztuczne obecnie coraz częściej są stosowane do wyrobu przedmiotów użytkowych. Obserwuje się znaczny rozwój technologii twoizyw sztucznych i coraz większy stopień doskonalenia ich własności użytkowych.
3.1. Tworzywa termoplastyczne.
Są zbudowane z makrocząsteczek w zasadzie liniowych, rzadziej rozgałęzionych, dzięki czemu są odwracalnie plastyczne w podwyższonych temperaturach, a twarde w temperaturze otoczenia. Z wyjątkiem policzterofluoroetylen są rozpuszczalne na zimno lub na gorąco (polietylen).
Przetwórstwo tych tworzyw polega na ogrzaniu ich do stanu plastycznego, odpowiednim ukształtowaniu i następnie chłodzeniu. Stosuje się prasowanie wtiyskowe (do produkcji przedmiotów o dowolnym praktycznie kształcie), wybaczanie (do produkcji prętów, rur, kształtowników i płyt, a także powlekania przewodów), kalandrowanie (do produkcji folii o grubości 0,08 do 1 mm), formowanie wtórne (wyginanie, boczenie, formowanie próżniowe, rozdmuchiwanie) półwyrobów najczęścią w postaci folii lub płyt, natryskiwanie powłok itp.
Tworzywa termoplastyczne można spawać i zgizewać oraz kleić.
Spośród tworzyw termoplastycznych do najważniejszych zalicza się: polistyren, poliamidy, polipropylen, polimetakrylan metylu, polichlorek winylu (PVC) miękki i twardy, polietylen, polioctan winylu i policzterofluoroetylen (teflon).
3.1.1. Polistyren jest produktem polimeryzacji styrenu, o gęstości ok. 1,05 g/cm3, wytrzymałości na rozciąganie Rm=30 do 60 MPa i udamości
U=2 J/cm2. Odporny na działanie alkoholi, olejów, kwasów, zasad i wody. Rozpuszcza się w niektórych węglowodorach i ketonach. Charakteryzujące się niską temperaturą topnienia i małym przewodnictwem cieplnym. Mięknie już w temperaturze 70°C, natomiast w temperaturze 100- 110°C jest tworzywem formowalnym. Jest materiałem stosunkowo lekkim o dużej stałości wymiarów, co umożliwia stosowanie go w precyzyjnej aparaturze pomiarowej. Cechuje się dobrymi własnościami dielektrycznymi, niezmiennymi w szerokim zakresie częstofliwości. Pod wpływem światła słonecznego polistyren żółknie i staje się bardziej kruchy. Jest tworzywem palnym.
3