nowanie i finansowanie działalności, organizowanie, gospodarowanie kadrami, zaopatrzenie, zbyt i in. Podział ten prowadzi się dalej. Na przykład w ramach gospodarowania kadrami można wyróżnić: planowanie zatrudnienia i potrzeb kadrowych, przyjmowanie, awansowanie i zwalnianie pracowników, kontrolę dyscypliny pracy, prowadzenie ewidencji personalnej, szkolenie pracowników, zaspokajanie ich potrzeb socjalnych i kulturalnych. Podział celu głównego prowadzi się aż do zadań elementarnych, które mogą być wykonane przez spełnienie jednej czynności. Zadania elementarne łączy się następnie w zadania kompleksowe, możliwe do wykonania przez pojedynczych pracowników. Pracownicy, którym przydzielono pokrewne rodzajowo zadania, tworzą komórkę organizacyjną przedsiębiorstwa. Komórki wykazujące, wg przyjętego kryterium, podobieństwo łączy się w jednostki organizacyjne coraz wyższego rzędu. W ten sposób powstaje struktura organizacyjna przedsiębiorstwa będąca zbiorem tworzących to przedsiębiorstwo komórek organizacyjnych wraz z więziami łączącymi te komórki.
Ważnym zadaniem osób lub gremiów kierujących przedsiębiorstwami jest wybór celów szczegółowych do realizacji w określonym czasie. Ograniczoność środków będących w dyspozycji przedsiębiorstwa sprawia, że nierealne jest, aby realizowało ono wszystkie możliwe cele, choćby były one najbardziej uzasadnione. Na przeszkodzie realizacji wszystkich celów często stoi też ich wzajemna konkurencyjność. Wyraża się ona w tym, że realizacja jednego celu utrudnia, a czasem nawet uniemożliwia osiągnięcie innego.
W praktyce gospodarczej występuje wiele form i rodzajów przedsiębiorstw, dlatego też zachodzi potrzeba ich klasyfikacji. Do najważniejszych kryteriów tej klasyfikacji zalicza się:
• formy własności,
• formy prawne,
• rodzaj działalności,
• wielkość.
Zarówno w literaturze, jak i w praktyce gospodarczej występują też inne kryteria podziału przedsiębiorstw, takie jak np.: sekcje i działy gospodarki narodowej, w których przedsiębiorstwa funkcjonują, rynek, na którym działają, zakres ich internacjonalizacji itd.
Zasadnicze znaczenie ma podział przedsiębiorstw ze względu na formę własności. Decyduje o tym fakt, że właściciel, będąc dostarczycielem kapitału i ponosząc ryzyko finansowe, ma z tego tytułu określone prawa, przede wszystkim zaś do dochodów, jakie przynosi przedsiębiorstwo oraz do zarządzania nim. Przy zastosowaniu kryterium własności wyróżnia się przedsiębiorstwa:
16