Zadania asysty stomatologicznej podczas biologicznego leczenia miazgi zęba:
1. Przygotować kartę pacjenta,
2. Przywitać, przyjąć i przygotować pacjenta do zabiegu,
3. Zastosować środki ochrony osobistej dla zespołu stomatologicznego i pacjenta,
4. Umieścić na stoliku dodatkowo: stojak na wiertła, pakiet wysterylizowanych wierteł, odpowiednie końcówki, końcówkę ssaka lub ślinociągu, strzykawkę unitu, odpowiednie materiały,
5. Przygotować zestaw narzędzi do leczenia zachowawczego do wstępnego opracowania ubytku:
a) zestaw narzędzi diagnostycznych,
b) wydrążacz,
c) nakładacz,
d) upychało.
6. Przygotować zestaw do leczenia biologicznego do opracowania ubytku w pobliżu miazgi zęba oraz zarobienia materiału pokrywającego miazgę (specjalny jałowy zestaw) -w jałowym pakiecie (kasecie metalowej zafoliowanej) - jałowe narzędzia diagnostyczne, wydrążacz, nakładacz, upychadła, wiertła, narzędzia kanałowe, płytki, łopatki, kieliszek do leków, kulki waty, płatki ligniny,
7. Ewentualnie przygotować zestaw do iniekcji w celu podania środka znieczulającego
8. Jeżeli taka będzie potrzeba należy przygotować formówkę, do odtworzenia kształtu i konturu utraconych tkanek zęba,
9. Regulować oświetlenie,
10. Ząb należy dokładnie odizolować od śliny, jeżeli to możliwe najlepiej zastosować ślinochron i włączyć ślinociąg,
11. Obsługiwać ssak - usuwać z jamy ustnej resztki płynne i pozabiegowe podczas opracowywania ubytku,
12. Przy pośrednim pokryciu miazgi - lekarz usuwa próchnicę z pozostawieniem cienkiej warstwy zębiny próchnicowej pokrywającej miazgę, na którą nakłada on przygotowany podkład na bazie wodorotlenku wapnia (działanie bakteriobójcze, stymulacja wytwarzania zębiny wtórnej), a następnie wypełnia ząb tymczasowo cementem najlepiej glasjonomerowym. Asysta przygotowuje i podaje podkład, a następnie wypełnienie tymczasowe na instrumencie. Po kilku miesiącach usuwa się wypełnienie tymczasowe, zdejmuje pozostawiona warstwę zębiny próchnicowej i w przypadku powodzenia zakłada wypełnienie stałe. Jeżeli doszło do zakażenia miazgi stosuje się leczenie kanałowe.
13. Przy bezpośrednim pokryciu miazgi - na przykład wskutek jej przypadkowego obnażenia w czasie opracowywania ubytku, należy zastosować technikę jej bezpośredniego pokrycia - lekarz nakłada na ubytek pastę wodorotlenkowo-wapniową i cement glasjonomerowy, a następnie wypełnienie stałe. Asysta przygotowuje (zarabia) odpowiednie materiały i podaje lekarzowi na instrumencie.
14. Przepłukiwać bądź osuszać ubytek za pomocą strzykawki unitu - osuszać wtedy, gdy lekarz przerywa opracowywanie ubytku, aby go obejrzeć, a po zakończeniu opracowania ubytku przemyć go i osuszyć, aby przygotować do założenia podkładu, opatrunku lub wypełnienia,
15. Podawać dodatkowo potrzebne narzędzia, leki lub materiały,
16. Uporządkować stanowiska pracy po zakończeniu zabiegu,
17. Przygotować stanowisko pracy do przyjęcia następnego pacjenta.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
18