Szkota Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Międzywydziałowe Studium Turystyki i Rekreacji
Nazwa przedmiotu |
KSZTAŁTOWANIE ŚRODOWISKA I OCHRONA PRZYRODY |
Kierunek studiów |
Turystyka i rekreacja |
Rodzaj studiów |
Studia stacjonarne I-go stopnia | Semestr: 3 |
Jednostka organizacyjna prowadząca przedmiot |
Wydział Leśny, Katedra Ochrony Lasu i Ekologii |
Liczba godzin (łącznie): |
Liczba godzin Liczba godzin ćwiczeń: Liczba punktów ECTS: 4 wykładów: 15 15 |
Osoba odpowiedzialna za przedmiot |
prof. dr hab. Andrzej Grzywacz |
Założenia i cele przedmiotu:
Zapoznanie studentów z zasadami funkcjonowania ochrony przyrody i kształtowania środowiska w Polsce: strategiami, kompetencjami organów, organizacjami, metodami, formami, możliwościami ochrony biernej i czynnej oraz finansowaniem ochrony przyrody, zagrożeniami dla środowiska i przyrody, m.in. ze strony turystyki i rekreacji oraz metodami ich przeciwdziałania.
Metody dydaktyczne:
Wykład z wykorzystaniem folii i prezentacji multimedialnych, praca własna studentów (zadanie do wykonania), dyskusja.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:
Rozliczenie z zadania do wykonania, pisemne zaliczenie podzielone na materiał z części wykładowej i z części ćwiczeniowej.
Literatura podstawowa i uzupełniająca (w tym podręczniki i skrypty, których autorem lub współautorem jest osoba realizująca przedmiot):
Literatura podstawowa:
— Górka K., Poskrobko B., Radecki W. (1998): Ochrona środowiska. Problemy społeczne, ekonomiczne i prawne, Wyd. PWE, Warszawa i wydania następne.
— Wiśniewski J., Gwiazdowicz D. (2004): Ochrona przyrody w lasach, Wyd. PTL, Omatus, Poznań.
— Ochrona Środowiska (kolejne roczniki). Wyd. GUS, Warszawa.
— Obowiązujące prawodawstwo z zakresu ochrony przyrody i środowiska.
Literatura uzupełniająca:
— Kiełczewski D. (2001): Ekologia społeczna, Wyd. Ekonomia i Środowisko, Białystok.
— Olaczek R. (2008): Skarby przyrody i krajobrazu Polski, Wyd. Multico, Warszawa.
Efekty kształcenia (umiejętności i kompetencje):
Znajomość prawa i systemu organizacyjnego ochrony przyrody w Polsce. Znajomość zasad wyodrębniania i utrzymywania poszczególnych form ochrony przyrody. Umiejętność oceny środowiska i waloryzacji jego zasobów, kształtowania świadomości społeczeństwa, promowania wiedzy z zakresu ochrony przyrody. Możliwość podjęcia pracy na stanowiskach związanych z ochroną przyrody w strukturach parków narodowych, parków krajobrazowych, urzędów gminnych, regionalnych dyrekcji ochrony środowiska, Ministerstwa Środowiska.