2194450275

|CK»    CIąU II    iiiikrtMkoiMimii

10? R«/d/*jl 5 U<Min kunwiintnl*

X nuiliwi kr/.ywcj uiK>jęmo<ci jc%i /wi.,/.,n, l    5/). Budżet konsumenta

i.j- ji Kub-yona U jc*i inicniiktciu KUlHiyiucji dobra a 1    -• ■ - *

Mihtlylutjl okreila, jaką llotf dobru II nalc/y |m>świ i •loht.i A o |.:<bw.Mkv pr/.y założeniu, że ko»Miman 1 y/rj obojętnofo 1 Kwcalię ty* ilUMrujc rywinck ‘ t

linia ograniczenia budżetowego

' • Kr»<W>»«■•!»(.*    iKSS.

11

KSS - t:1 ■ 1

KOS (dobra A dobfam 0) -2:1 2

K88-J 1- J

I$ii<Ia-I konsumenta stanowi Mima pieniędzy. którą on chce i może wydać na za-I.iiji określonych dóbr. Podstawowym składnikiem tej surny jest dochód konsurnen-ta. Sprecyzowania wymagają głównie pojęcia /.włipane z budżetem konsumenta.

Są In:

•    dochody pieniężne (nominalne), czyli liczba jednostek pieniężnych Otrzymana pr/cz konsumenta,

•    dochody realne, czyli ilość dóbr. którą można kupić za otrzymany dochód.

•    cena absolutn i, czyli ilość pieniędzy płaconych za jednostkę towaru.

•    cena względna (relatywna), czyli stosunek jednej ceny do drugiej (relacja

cen).

I.inia ograniczenia budżetowego (\s skrócie lima budżetowa) stanowi zbiór punktów reprezentujących wszelkie kombinacje dwóch dóbr. jakie konsument może kupić przy danym dochodzie 1 cciuch tych dóbr. Konsument może wybrać tylko taki koszyk dóbr. na który po/ssalu mu poziom jego dochodu przy danych cenach rynkowych. Konsument podlega więc ograniczeniu budżetowemu.

Przyjmijmy założenie, że w koszyku konsumenta znajdują się dwa dobra: dobro A 1 dobro U. si cenach P_A 1 l’_n Jeżeli dochód konsumenta wynosi / i jest w ca-•"<« 1 pr/e/riiiczony na zakup dóbr A i II. to równunic linii ograniczenia bodżclowc-go można zapisać następująco:

(5.4)

Ilość

i

Mystim-k 5.d wnkn/.ujc, że zwiększanie koir

noMkę |k<wosiuje konieczność re/ygnneji fcoii^""¹'

dtóua li, nastęimic / | Jednostki i w końcu z ■' ¹

suii.lytuij| WyiuMi odpowiednio: 2. I. 1^2.    _sl||v.i>

V nnnlłzy ks/.tnitownmu mc krańcowej k«°P>    ,

■M^aars.”,'.: ...    . ^ł_________ skłonu) '

‘•f\ & + V Qe-

gdzie:

Qa i Qa — ilości dóbr A 1II. które mogą się znaleźć w koszyku konsumenta. Równaniu temu można nadać wygodniejszą formułę, a mianow icie:

e« -    ■ a, • ~    <«>

Jcu io funkcjo ImtowA typu y = h «u. *dzic odpowiednikiem v jest (?£ x =

/>

-i. wyraz wolny /><. b. jest równy

**9

Jota a w«|u    W?_d‘....., /<    L _xm,    .»■    •*»“•^{k,to w}*’^e

/ • ilo 2 jednostek. poSwiętrn 2 Jeanów    /

mniejsze Unici dobra II. które jest skłonny ^,M -„.„ic *•''    ,,    .    ^ „ędnych decyduje stosunek —

dobra A o kolejną Jednostkę. Pr/.y wysokim i    dwóch dóbr. tj. —. O przesunięć.v ¹    -

Jego użyteczność krańcowa.    , i isasii' "'^1,1    ’

krzywymi obiekty*- , k • , .

tonsumenta- O «>^lł • .._lh,w _______

-----krańcowa.

Krzywe obojętności

dywidwtlnych