Podstawowe definicje Ilekroć w ustawie jest mowa o:
I Ustawa o bezpieczeństwie morskim z 2011 r.
I
• statku — należy przez to rozumieć urządzenie pływające używane w środowisku morskim, w tym również: wodoloty, poduszkowce, statki podwodne i ruchome platformy wiertnicze, chyba że powołane w ustawie
firnowy międzynarodowe stanowią inaczej;
• statku rybackim — należy przez to rozumieć statek przeznaczony lub używany do rybołówstwa morskiego ' lub pozyskiwania innych zasobów morza;
• statku pasażerskim — należy przez to rozumieć statek przeznaczony lub używany do przewozu więcej niż
' 12 pasażerów;
i • promie pasażerskim typu ro-ro — należy przez toiozumieć statek pasażerski posiadający urządzenia umożliwiające wjazd i wyjazd z niego pojazdów drogowych lub kolejowych;
• żegludze na linii regularnej — należy przez to rozumieć żeglugę na wodach morskich zapewniającą połączenie pomiędzy co najmniej dwoma portami, zgodnie z opublikowanym rozkładem lub odbywającą się z taką regularnością lub częstotliwością, która pozwala rozpoznać jej cykliczny charakter;
• pasażerskiej żegludze krajowej — należy przez to rozumieć żeglugę na wodach morskich uprawianą przez statki pasażerskie pomiędzy portami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej;
• międzynarodowej żegludze pasażerskiej — należy przez to rozumieć żeglugę na wodach morskich statkiem pasażerskim inną niż pasażerska żegluga krajowa;
• informacji dotyczącej identyfikacji statku — należy przez to rozumieć podstawowe informacje o statku, takie jak nazwa oraz, o ile statek posiada, sygnał rozpoznawczy oraz numer IMO statku nadany przez IMO lub numer MMSI;