293014701

Sprawozdanie techniczne na podstawie art. 35 - PL-12/03

Sprawozdanie techniczne na podstawie art. 35 - PL-12/03

PREZES PAŃSTWOWEJ AGENCJI ATOMISTYKI

CENTRUM DS. ZDARZEŃ RADIACYJNYCH „CEZAR”

Rys. 1: System monitoringu radiologicznego w Polsce.

Poniższe sekcje zawierają streszczenie najważniejszych elementów polskiego systemu monitoringu radiologicznego środowiska. Bardziej szczegółowe informacje zawarto w sprawozdaniach z weryfikacji na podstawie art. 35 przeprowadzonych w Polsce w 2006 i 2009 r.

5.2 Ogólnokrajowy program monitoringu

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002 r. monitoring napromieniowania w Polsce prowadzony jest poprzez system wczesnego wykrywania skażeń promieniotwórczych oraz sieć placówek wykonujących metodami laboratoryjnymi pomiary zawartości nuklidów promieniotwórczych w próbkach materiałów środowiskowych oraz w żywności i w paszach. To rozporządzenie opiera się na zaleceniu Komisji z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie stosowania art. 36 Traktatu Euratom dotyczącego kontrolowania poziomu napromieniowania środowiska naturalnego w celu oceny stopnia narażenia ludności (2000/473/Euratom).

W skład systemu wczesnego wykrywania skażeń promieniotwórczych wchodzą (zob. rys. 2):

■    Stacje podstawowe:

stacje automatyczne PMS (Permanent Monitoring Stations) - działające pod nadzorem Państwowej Agencji Atomistyki (PAA);

stacje poboru aerozoli ASS-500 (Aerosol Sampling Stations) - działające w ramach różnych organizacji pod kontrolą Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej (CLOR);

stacje IMGW działające w ramach struktury Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW) podlegającego Ministerstwu Środowiska;

■    Pomocnicze „wojskowe" stacje pomiarowe („stacje MON"), wykorzystujące stosunkowo mało czułe urządzenia pomiarowe, działające w organizacjach wojskowych podlegających Ministerstwu Obrony Narodowej.