293018097

MIKROBIOLOGIA OGOLNA

1.    Podstawy klasyfikacji bakterii

Bakterie często grupuje się w celach opisowych na podstawie czterech głównych cech:

•    barwienia metodą Grama

Barw ienie metodą Grama wykorzystuj zdolność niektórych barwników , jak fiolet krystaliczny, do w iązania się z kwasami teichowymi ściany komórkowej bakterii G(+) i do nieulegania wypłukaniu pod wpływem alkoholu lub acetonu. Dlatego G(+) barwią się na niebiesko, a G(-) na różowo. Ta prosta reakcja uwidacznia znaczne różnice w budowie ściany bakterii. Różnica w strukturze ściany komórkowej odpow iada także za różne właściwości patogenne i oporność na antybiotyki tych dwóch głównych grup bakterii.

•    kształtu

Ściana komórkowa stanowi podstawę określonego kształtu bakterii, charakterystycznego dla pewnych rodzajów⁷ bakterii.

ziarenkowce (paciorkowce, gronkowce) - kształt kulisty.

pałeczki bardziej lub mniej wydłużone

wrzecio nówce (Fusobacterium)

przecinkowce (Vibrio)

krętki

bakterie spiralne

•    zapotrzebowania na tlen

Bakterie można podzielić ze względu na wymagania dotyczące atmosfery⁷, w której następuje ich wzrost, bezwzględnie tlenowe - musza używać tlenu jako końcowego akceptora elektronów (Bordetella pertussis). mikroaerofilne - także używają tlenu jako końcowego akceptora elektronów. ale wzrastają przy jego zmniejszonym ciśnieniu (Campylobacter).

w zględnie beztlenow e - rosną w tlenowej bądź beztlenowej atmosferze (wiele bakterii patogennych dla

człow ieka - gronkow ce. paciorkow ce, palki jelitow e)

bezw zględne beztlenowce - tylko w⁷ warunkach beztlenowych (Clostridium)

aerotolerancyjne - mogą przeżyć, ale nie rosnąć, przez krótki czas w obecności tlenu atmosferycznego.

•    obecności spor

Dwa rodzaje bakterii chorobotwórczy ch dla człowieka tworzą (endo)spory bakteryjne - Clostridium i Bacillus. Kształt, wielkość i umiejscowienie spor w komórce mogą być pomocny w identyfikacji bakterii, szczególnie w obrębie rodzaju Clostridium.

STRUKTURY KOMÓRKI BAKTERYJNEJ 1 ICH FUNKCJE

a)    osłony komórkowe: otoczki - egzopolisacharyd. ściana komórkowa,

błona cytoplazmatyczna.

b)    rzęski.

c)    fimbrie (pili),

d)    przetrwalniki,

e)    wtręty (inkluzje) cytoplazniatyczne.

f)    materiał genetyczny (nukleoid. plazmidy).

g)    cytoplazma, mezosomy. ry bosomy

2.    Ściana komórkow a

Pepty doglikan (mureina. mukopeptyd) — występuje u wszy stkich bakterii z wyjątkiem rodzajów⁷ Mycoplasma. Halobacterium oraz form L bakterii. Cząsteczka peptydoglikanu to heteropolimer o złożonej budowie:

•    Szkielet mureiny - naprzemiennie ułożone reszty N-acetyloglukozoaminy i kwasu N-acetylomuraminowego, połączonych wiązaniami p-1,4 (wiązanie wrażliwe na działanie lizozytnu).

•    Łańcuch tetrapeptydowy - dołączony do kwasu N-acetylomuraminow ego (L-alanina, kwas D-glutarninowy. kwas diaminopimelinowy - DAP lub L-lizyna i D-alanina).

•    Poprzeczne mostki peptydowe - łączą (sieciują) tetrapeptydy sąsiednich łańcuchów peptydoglikanu (np. pentaglicyna u Staphylococcus aureus).

-7-