3236691293

wykonywania innego, wydany procesorowi przez jedno z urządzeń zewnętrznych bądź system operacyjny.

PRZERWANIE PROGRAMOWE (pułapka) - rozkaz maszynowy o skutkach równoważnych przerwaniu sprzętowemu, stosowany do realizacji wywołań systemowych; parametr przerwań programowych określa rodzaj zamawianej usługi jądra systemu operacyjnego. Po zakończeniu obsługi przerwania wznawiane jest wykonywanie przerwanego programu.

30. CO TO SEMAFORY I GDZIE SIĘ STOS?

Rozwiązanie problemu sekcji krytycznej nie są łatwe do uogólnienia w bardziej złożonych zagadnieniach. Do omijania tej trudności służy elementarne narzędzie synchronizacji zwane semaforem (semaphore). Semafor Sjest zmienną całkowitą, która oprócz nadania wartości początkowej jest dostępna tylko za pomocą dwu standardowych, niepodzielnych operacji: wait i signal. Zmiany wartości całkowitych semafora muszą być wykonywane za pomocą wait i signal w sposób niepodzielny, czyli jeżeli jeden proces modyfikuje wartość semafora, wówczas żaden inny proces nie może jednocześnie zmienić tej wartości. Realizacja semafora musi mieć wsparcie sprzętowe

31.    CO TO SIECIOWE SYSTEMY WSPÓŁPRACY ZESPOŁOWEJ?

Aplikacje do pracy grupowej - systemy sieciowe, w których wielu userów korzysta z usług tych samych zasobów (baz danych, plików, zasobów). Zadanie do wykonania określa się mianem projektu. Przebieg prac wymaga sprawnej komunikacji i kontroli wykonania.

Korzyść to istotne skrócenie czasu potrzebnego na przepływ i zarządzanie informacją. Na świecie dominują 3 rozwiązania: Novell GroupWise - współdzielne foldery i biblioteki; Lotus Domino - serwer aplikacji, poczty oraz pracy grupowej; MS Exchange - platforma przesyłania danych i wiadomości zintegrowana z Windows.

Przykład: NFS - sieciowy system plików (NetWork File System): implementuje architekturę klient - serwer; umożliwia udostępnianie plików na komputerach klienckich bez hdd; umożliwia dzielenie zasobów z różnych systemów operacyjnych z różnych stacji roboczych

32.    CO UWZGLĘDNIAJĄ ALGORYTMY PLANOWANIA PRZYDZIAŁU PROCESORA?

Algorytmy te mogą uwzględniać predykcję rozgałęzień, predykcję zużycia zasobów. SA to metody sprzętowe wbudowane w mikrokod procesora. Najprostszym ze znanych algorytmów jest algorytm FCFS "pierwszy zgłoszony-pierwszy obsłużony". Proces, który pierwszy zamówi procesor, pierwszy go otrzyma. Algorytm FCFS jest niewywłaszczający. Po objęciu kontroli nad procesorem proces utrzymuje ją do czasu, aż sam zwolni procesor w skutek zakończenia swego działania lub zamówienia operacji we/wy.

Planowanie metodą SJF "najpierw najkrótsze zadanie" - inne podejście do planowania przydziału procesora. Wiąże on z każdym procesem długość jego najbliższej z przyszłych faz procesora. Gdy procesor staje się dostępny, wówczas zostaje przydzielony procesorowi mającemu najkrótszą następną fazę procesora. Jeśli dwa procesy mają następne fazy procesora równej długości, to kłopotu pozbywamy się, stosując algorytm FCFS. Algorytm SJF może być wywłaszczający lub niewywłaszczający. Konieczność wyboru powstaje wówczas, gdy w kolejce procesów gotowych pojawia się nowy proces, a poprzedni proces jeszcze używa procesora.

Planowanie priorytetowe - algorytm SJF (najpierw najkrótsze zadanie). Każdemu procesowi przypisuje się priorytet, poczym przydziela się procesor temu procesowi, którego priorytet jest najwyższy. Algorytm SJF jest priorytetowym. Planowanie priorytetowe może być wywłaszczające lub niewywłaszczające.