W opracowaniu tym odwrotne zadanie kinematyki zostanie wyznaczone tylko do układu współrzędnych nr 3. Ograniczenie to spowodowane jest złożonością zadania. W oparciu o uzyskane w tym projekcie obliczenia czytelnik może w własnym zakresie wykonać odwrotne zadanie kinematyki uwzględniając wszystkie układy współrzędnych.
Celem odwrotnego zadania jest znaleźć w oparciu o zadaną pozycję kartezjańską względem układu bazowego, kąty ugięć lub przesunięcia kolejnych członów manipulatora. Jak wyżej wspomniano ostatnim układem będzie tutaj układ współrzędnych nr 3.
Macierz 1 )T opisuje transformację z układu „i" do układu „i-1"
~\T =
cOi
s6i • ccCi—i sOi • sctj-i 0
-sOi
COi • CCTj-! cOi • scti-i
o
0
—Sttj-i cai-l 0
W macierzy przyjęto skrócone zapisy funkcji trygonometrycznych
sOi -» sinOi oraz cdi cosOi 3.2. Macierze transformacji kolejnych układów.
Macierz transformacji z układu współrzędnych „1" do „0"
Cl |
-51 |
0 |
0 |
51 |
Cl |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
. 0 |
0 |
0 |
1. |
Gdzie: 51 = sin91, Cl = cos01
Macierz transformacji z układu współrzędnych „2" do „1"
’C2 |
-52 |
0 |
LI' |
52 |
C2 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
. 0 |
0 |
0 |
1. |
Gdzie: 52 = sin02 , C2 = cos02
19